Murray Chandler
 Murray Chandler, Drezno 2008 | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1960 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Tytuł szachowy |
arcymistrz (1982) |
| Ranking FIDE |
2518 |
| Ranking krajowy FIDE |
niesklasyfikowany na liście aktywnych |
Murray Graham Chandler (ur. 4 kwietnia 1960 w Wellington) – nowozelandzki szachista, do 2007 r. reprezentant Anglii[1], arcymistrz od 1982 roku.
Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy sukces odniósł na przełomie 1975 i 1976 roku, dzieląc I miejsce w mistrzostwach Nowej Zelandii. Na początku lat 80. przeniósł się do Anglii. W roku 1984 w Londynie wystąpił w drużynie reszty świata w meczu przeciwko Związkowi Radzieckiemu, w którym zdobył 1 pkt w 2 partiach. Odniósł szereg znaczących sukcesów w międzynarodowych turniejach, m.in. w Londynie (1979, Lloyds open, I), Brighton (1981, I), Dortmundzie (1983, II-III), Amsterdamie (1983, I-II), Londynie (1984, II oraz 1986, I), Hastings (1986/87, I-IV wraz z Jonathanem Speelmanem, Bentem Larsenem i Symbatem Lyputianem), Amsterdamie (1987, I), Wellington (1988, I-III wraz z Wasilijem Smysłowem i Eduardem Gufeldem), Blackpool (1990, turniej strefowy), Santo António (2001, I-II wraz z Jurijem Jakowiczem) oraz w Queenstown (2006, międzynarodowe mistrzostwa Nowej Zelandii, I). W 2008 triumfował w mistrzostwach Nowe Zelandii rozegranych w Auckland[2].
Wielokrotnie wystąpił na szachowych olimpiadach: w latach 1976–1980 i 2008 czterokrotnie w barwach Nowej Zelandii, zaś w latach 1982–1992 sześciokrotnie w barwach Anglii. W swoim dorobku posiada 8 medali: 3 srebrne i 1 brązowy (wraz z drużyną) oraz 3 srebrne i 1 brązowy (za wyniki indywidualne)[3]. Jest również czterokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw świata, drużynowo dwukrotnie brązowym (1985, 1989) oraz indywidualnie złotym (1985) i srebrnym (1989)[4], jak również brązowym medalistą (za wynik indywidualny) drużynowych mistrzostw Europy (1999)[5].
Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1988 r., z wynikiem 2605 punktów zajmował wówczas 19. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 4. miejsce wśród angielskich szachistów[6].
W latach 1991–1999 był wydawcą renomowanego brytyjskiego czasopisma szachowego British Chess Magazine.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Murray Chandler, How To Beat Your Dad At Chess, London: Gambit, 1998, ISBN 1-901983-05-6, OCLC 40591612.
- Chess Tactics For Kids (2003), ISBN 1-901983-99-4
- Chess For Children (2004), ISBN 1-904600-06-9
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Murray Chandler – wybrane partie szachowe (ang.)
- Murray Chandler – profil na stronie FIDE (ang.)