Konwent San Marco we Florencji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum św. Marka
Museo di San Marco
Ilustracja
Widok na Muzeum św. Marka
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Florencja

Położenie na mapie Florencji
Mapa konturowa Florencji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum św. Marka”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum św. Marka”
Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum św. Marka”
Ziemia43°46′41,71″N 11°15′33,20″E/43,778253 11,259222
Strona internetowa

Muzeum św. Marka (wł. Museo di San Marco) znajduje się we Florencji w kompleksie dominikanów San Marco. Kompleks składa się z klasztoru i kościoła.

Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]

Klasztor trafił w posiadanie zakonników w 1434 roku z rąk papieża Eugeniusza IV. Wówczas był to stary i zniszczony budynek klasztorny z XII wieku, należący do zakonników św. Sylwestra. Pierwszą modernizację klasztoru zlecił Cosimo de’ Medici, włoskiemu architektowi i rzeźbiarzowi Michelozzie. Prace trwały w latach 14371452[1].

W XVI wieku pod kierunkim Giambolognego przeprowadzono kolejny remont i rozbudowę. W 1678 roku wnętrze zostało odnowione przez Piera Francesca Silvaniego a w 1780 roku istniejąca do dziś fasadę przebudował Gioacchino Pronti.

Klasztor i muzeum[edytuj | edytuj kod]

W klasztorze (obecnie muzeum) w XV wieku mieszkał słynny dominikanin i malarz Fra Angelico oraz kaznodzieja Girolamo Savonarola.

W 1808 roku na czas wojen napoleońskich dominikanie opuścili klasztor. W 1866 roku budynek przeszedł w posiadanie państwa i zakon musiał ponownie opuścić klasztor.

W części budynku wokół tzw. krużganka świętego Antoniego otworzono Museo di San Marco. Wejście do muzeum ozdobione jest freskami Bernardino Poccetti z XVI i XVII wieku. W zbiorach muzea znajdują się freski Fra Angelico oraz obrazy tablicowe Fra Bartolomea.

Muzeum wystawia również prace innych artystów m.in. Domenico Ghirlandaio, Alessio Baldovinetti i Giovanni Antonio Sogliani

Sala biblioteczna[edytuj | edytuj kod]

W murach klasztoru znajduje się biblioteka, powstała w 1444 roku. W epoce renesansu za panowania Wawrzyńca Wspaniałego organizowano w niej spotkania florenckich humanistów na których bywał m.in. Giovanni Pico della Mirandola. Przez salę biblioteczną przechodzi ciąg smukłych kolumn z jońskimi głowicami na których spoczywają arkady oddzielające beczkowato sklepiony korytarz środkowy od obydwu krzyżowo sklepionych korytarzy bocznych. Biblioteka była pierwszą[2] w Europie publiczną biblioteką i służyła mnichom jako scriptorium. W zbiorach bibliotecznych prócz wielu oryginalnych XV-wiecznych rękopisów przechowywane są również manuskrypty kaznodziei Girolamo Savonaroli.

Dormitorio di San Marco[edytuj | edytuj kod]

Dormitorio di San Marco jest kompleksem cel w których mieszkali mnisi. Ich cele i korytarze zostały ozdobione przez freski Fra Angelico i jego uczniów. Do najbardziej znanych są freski Zwiastowania i Noli me tangere.

Obrazy i freski znajdujące się w muzeum[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tim Jepson: Przewodnik National Geographic - Włochy. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, s. 228. ISBN 83-88132-80-6.
  2. Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Florencja i Toskania. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2009, s. 97. ISBN 978-83-7575-692-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]