Musokios

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Musokios, Mousokios (gr. Μουσώκιος VI w.) – wódz słowiańskiego plemienia Sklawinów, znany z relacji Teofilakta Symokatty.

Musokios pojawia się w kontekście wyprawy odwetowej bizantyjskiego generała Priskosa na innego wodza sklawińskiego, Ardagasta, która miała miejsce ok. 592 roku. Teofilakt Symokatta informuje, że obaj słowiańscy władcy mieli pozostawać w przyjaznych stosunkach i po rozgromieniu Ardagasta przez wojska bizantyjskie Musokios próbował udzielić mu zbrojnej pomocy. Na skutek zdrady został pojmany i trafił w ręce wroga[1].

Imię słowiańskiego wodza, zapisane w oryginale jako Μουσοκιος, próbuje się odczytywać jako Mużok[2] lub Musok[3] oraz Mężyk[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J.B. Bury: History of the Later Roman Empire from Arcadius to Irene. T. 2. New York: Cosimo, Inc., 2009, s. 129. ISBN 978-1-60520-405-5. (ang.).
  2. Lorenz Surowiecki, Paul Joseph Schaffarik: Über die Abkunft der Slawen. 1828, s. 25. (niem.).
  3. Gerard Labuda: Pierwsze państwo słowiańskie. Państwo Samona. Wodzisław Śląski: Wydawnictwo Templum, 2009, s. 137. ISBN 978-83-929218-0-6.
  4. Hasło:Słowianie. W: Encyklopedia multimedialna PWN nr 4, Historia. Warszawa: WN PWN, 1999. ISBN 83-88756-29-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Łowmiański: Początki Polski. T. 1. Cz. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964.