Muszyna (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muszyna
gmina miejsko-wiejska
Ilustracja
Urząd Miasta i Gminy w Muszynie
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

małopolskie

Powiat

nowosądecki

TERC

1210113

Siedziba

Muszyna

Burmistrz

Jan Golba

Powierzchnia

141,99 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


11 657[1]

• gęstość

82,4 os./km²

Nr kierunkowy

18

Tablice rejestracyjne

KNS

Adres urzędu:
Rynek 31
33-370 Muszyna
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw

10

Liczba miejscowości

11

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
49°21′30″N 20°54′00″E/49,358333 20,900000
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Muszynagmina miejsko-wiejska w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim. W latach 1975–1998 gmina administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Siedzibą gminy jest Muszyna.

Sąsiaduje z gminami Krynica-Zdrój, Łabowa, gmina Piwniczna-Zdrój oraz ze Słowacją.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Gmina położona jest na pograniczu polsko-słowackim, w dolinie Popradu i dwóch jej dopływów – potoków Szczawnik i Muszynka. Północną granicę gminy wyznacza pasmo Jaworzyny. Zajmuje obszar 141,99 km², w tym: użytki rolne 33%, użytki leśne 62%. Stanowi to 9,16% powierzchni powiatu.

Sołectwa[edytuj | edytuj kod]

Andrzejówka, Dubne, Jastrzębik, Leluchów, Milik, Powroźnik, Szczawnik, Wojkowa, Złockie, Żegiestów oraz miasto Muszyna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Muszyna, w sekcji Historia Muszyny.

Pierwsza wzmianka o Muszynie pochodzi z 1209 roku, kiedy to król węgierski Andrzej II nadał jednemu ze swoich dworzan prawo pobierania ceł. W 1288 roku Muszyna wraz z okolicami przeszła we władanie biskupów krakowskich. Ziemie te zwane były odtąd „kluczem muszyńskim”, a w jego skład wchodziły dwa miasteczka i trzydzieści pięć wsi. Około roku 1364]Muszyna została lokowana na prawie magdeburskim przez Kazimierza Wielkiego. W roku 1772 zaborca austriacki dokonał kasacji klucza muszyńskiego. W latach 1768–1772 w okolicy Muszyny miały miejsce walki konfederatów barskich z wojskami rosyjskimi. W XIX wieku odkryto lecznicze znaczenie źródeł wód mineralnych występujących w Muszynie i prowadzono badania ich składu. W 1928 roku Muszynę zaliczono do miejscowości o znaczeniu klimatycznym, a w 1930 roku nadano jej status uzdrowiska. W czasie II wojny światowej w gminie działały organizacje podziemne, siatka kurierska i prowadzone było tajne nauczanie.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piramida wieku mieszkańców gminy Muszyna w 2014 roku[1].


Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Zabytki Muszyny.
  • Dawne połemkowskie cerkwie grekokatatolickie w Andrzejówce, Miliku, Dubnem, Leluchowie, Jastrzębiku, Szczawniku, Złockiem, Żegiestowie, Wojkowej oraz najstarsza z XVII wieku w Powroźniku.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Najbardziej rozpowszechnioną dyscypliną sportów zimowych na terenie gminy jest narciarstwo. Wyciągi narciarskie funkcjonują w Powroźniku, Złockiem, Szczawniku i Jastrzębiku, narciarskie trasy biegowe w Złockiem.

Latem korzystać można z pieszych i rowerowych szlaków turystycznych, kąpielisk oraz przejażdżek konnych zarówno bryczkami jak i wierzchem oznakowanymi szlakami. Na terenie gminy znajdują się też korty tenisowe, boiska, kryte baseny oraz miasteczko wodne.

Uzdrowisko[edytuj | edytuj kod]

Głównym bogactwem naturalnym Gminy Muszyna są zasoby leczniczych wód mineralnych, które wykorzystywane są do kuracji pitnej, kąpieli i aerozoterapii w ośrodkach sanatoryjnych. W skład gminy wchodzą trzy uzdrowiska; Muszyna, Złockie, Żegiestów. W Złockiem istnieje 10 naturalnych ujęć wody mineralnej. Miejscowe zdroje to szczawy wodorowęglanowo-sodowo-magnezowe, żelaziste z dużą ilością wolnego dwutlenku węgla.

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Na terenie gminy istnieją rezerwaty przyrody:

Wspólnoty religijne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gmina Muszyna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-14].