Muzeum Historii Naturalnej w Mediolanie
45°28′22″N 9°12′08″E/45,472778 9,202222 Siedziba muzeum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Via Qunitino Sella, 4[1] |
| Data założenia |
1838 r. |
| Zakres zbiorów | |
| Wielkość zbiorów |
ok. 2,5 miliona |
| Powierzchnia ekspozycji |
500 m^2 m² |
| Kierownik |
Domenico Piraina |
Położenie na mapie Mediolanu  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Położenie na mapie Lombardii  | |
| 45°28′22″N 9°12′08″E/45,472778 9,202222
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum Historii Naturalnej w Mediolanie (wł. Museo Civico di Storia Naturale di Milano) – muzeum w prowincji Mediolan, w regionie Lombardia, w północnych Włoszech. Jest to największe muzeum historii naturalnej we Włoszech, uznawane za jeden z najważniejszych obiektów tego typu w Europie[2]. W 2008 r. odwiedziło je około 350 000 osób[3]. Obecnie dyrektorem placówki jest Domenico Piraina[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Muzeum zostało założone w 1838 r. na bazie obiektów przekazanych przez włoskiego kolekcjonera, Giuseppe De Cristoforisa oraz Giorgio Jana, botanika i zoologa pochodzenia węgierskiego[5]. W kolejnych latach stopniowo poszerzano jego ekspozycje i gromadzono nowe zbiory[2]. W 1844 r., podczas 6. Kongresu Włoskich Naukowców, placówka została otwarta dla publiczności, a jej dyrektorem został Giorgio Jan. Początkowo siedzibą muzeum był dawny klasztor św. Marty[5]. W 1863 r. przeniesiono je do XVIII-wiecznego Palazzo Dugnani, a w 1907 r. - do specjalnie w tym celu wybudowanego w ogrodach Porta Venezia budynku. Twórcą projektów nowej siedziby był architekt Giovanni Ceruti. Budowla ma charakter neogotycki i jest wzorowana na budynkach Muzeum Historii Naturalnej w Londynie oraz Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu[5].
W 1943 r. obiekt został w znacznym stopniu zniszczony przez bombardowania[2]. Większość eksponatów została wówczas poważnie uszkodzona. Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczęto rekonstrukcję muzeum. W 1952 r. zostało ponownie udostępnione publiczności[2].
Ekspozycje[edytuj | edytuj kod]
Ekspozycję rozmieszczono w 23 pomieszczeniach o łącznej powierzchni ponad 5 000 metrów kwadratowych. Muzeum wykorzystuje około 700 gablot. Są w nich prezentowane okazy związane z oddziaływaniem na siebie organizmów, ich związków ze środowiskiem naturalnym, ewolucji życia oraz bogactwa obecnej natury[2]. Wśród eksponatów znajdują się skamieniałości, minerały, pozostałości po roślinach i zwierzętach wyselekcjonowane z liczącej ponad 2,5 miliona obiektów kolekcji muzeum. Twórcy wystaw wykorzystali także około 100 dioram[2].
Na pierwszym piętrze zgromadzono eksponaty odnoszące się do głównych ekosystemów świata (środowiska wodne, lasy tropikalne, lasy strefy umiarkowanej, tajga, góry, obszary podbiegunowe, sawanny, stepy i pustynie). Do prezentacji związanych z tym zagadnień użyto wielu dioram[5]. W sektorze poświęconym paleontologii prezentowane są między innymi szkielety wymarłych już osobników, w tym kości stegozaura i plateozaura[6]. Na drugim piętrze zgromadzono znaczną kolekcję wypchanych zwierząt, między innymi długiego na 12 metrów kaszalota[6].
Na ekspozycji z zakresu mineralogii prezentowane są między innymi największy kryształ siarki na świecie, pochodzący z prowincji Pesaro i Urbino[7], a także sprowadzony z Brazylii kryształ topazu o masie 8 000 karatów[7]. Ponadto, w muzeum znajduje się także wystawa poświęcona ewolucji człowieka, której jednym z najcenniejszych eksponatów jest odlew szkieletu Australopithecus afarensis[8].
Biblioteka[edytuj | edytuj kod]
Pod zarządem muzeum działa także biblioteka, gromadząca ponad 120 000 woluminów i około 4 000 magazynów[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Museums in Milan. About Milan. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g The Museum of Natural History in Milan. Guide of Milan - Tourism in Milan. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ Museum of Natural History of Milan. Hotel XXII Marzo. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ Ginevra Bria: Nasce M-WAM – Milano World Arts Map, una piattaforma dedicata agli artisti stranieri a Milano. Aperta anche a giovani in cerca di sharing creativo. Artribune, 10 marca 2015. [dostęp 2015-07-18]. (wł.).
- ↑ a b c d MILAN, IN THE NATURAL HISTORY MUSEUM. The International Photographic Review. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ a b Natural History Museum. Expedia. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
- ↑ a b Esposizioni - Mineralogia. Comune di Milano. [dostęp 2015-07-18]. (wł.).
- ↑ Esposizioni - Storia naturale dell'uomo. Comune di Milano. [dostęp 2015-07-18]. (wł.).