Muzeum Regionalne PTTK w Gorlicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Regionalne PTTK w Gorlicach
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gorlice

Adres

Wąska 7-9

Data założenia

1957

Zakres zbiorów

zbiory historyczne i etnograficzne, sztuki plastyczne

Wielkość zbiorów

ok. 7500

Położenie na mapie Gorlic
Mapa konturowa Gorlic, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Regionalne PTTK w Gorlicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Regionalne PTTK w Gorlicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Regionalne PTTK w Gorlicach”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Regionalne PTTK w Gorlicach”
Ziemia49°39′16″N 21°09′33″E/49,654444 21,159167
Strona internetowa

Muzeum Regionalne PTTK im. Ignacego Łukasiewicza w Gorlicach – muzeum położone w Gorlicach. Placówka jest prowadzona przez gorlicki Oddział PTTK, a jej patronem jest Ignacy Łukasiewicz.

Zaczątek muzealnym zbiorom gorlickiego muzeum dały dwie wystawy, na których prezentowane były pamiątki z bitwy pod Gorlicami, stoczonej w 1915 roku. Pierwszą z nich urządził Komitet Urządzenia Wystawy Pamiątek Wojennych w 1919 roku, drugą zaś - Towarzystwo Upiększania Miasta Gorlic i Okolicy w 1935 roku. Natomiast do organizacji muzeum z prawdziwego zdarzenia przystąpiono po II wojnie światowej. W latach 1955-1957 przeprowadzono remont pochodzącej z końca XVIII wieku kamienicy przy ul. Wąskiej, w którym placówka mieści do dziś dnia. Ostatecznie, dzięki zaangażowaniu Komisji Opieki nad Zabytkami Zarządu Głównego PTTK, w dniu 22 lipca 1957 roku muzeum zostało otwarte. W latach 1976-1993 powierzchnia wystawiennicza placówki była sukcesywnie powiększana.

Ekspozycja muzeum zajmuje 13 pomieszczeń, z czego jedno służy wystawom czasowym. Wśród zbiorów znajdują się:

Muzeum jest obiektem całorocznym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]