Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Dubiecko

Adres

ul. Krasickiego 3

Data założenia

2007

Zakres zbiorów

zbiory przyrodnicze i geologiczne

Powierzchnia ekspozycji

80 m²

Dyrektor

Robert Szybiak - właściciel

Położenie na mapie Dubiecka
Mapa konturowa Dubiecka, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku”
Położenie na mapie gminy Dubiecko
Mapa konturowa gminy Dubiecko, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku”
Ziemia49°49′32″N 22°23′24″E/49,825556 22,390000
Strona internetowa

Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku – prywatne muzeum z siedzibą w miejscowości Dubiecko (powiat przemyski). Placówka jest prywatnym przedsięwzięciem Roberta Szybiaka.

Muzeum powstało w 2007 roku i mieści się w piwnicy domu właściciela. W zbiorach prezentowane są skamieniałości fliszu karpackiego (ryby, skorupiaki, rośliny), kości ssaków kopalnych (mamuty, renifery, nosorożec włochaty, łoś), amonity, trylobity, ramienionogi, jeżowce oraz minerały (agaty, kryształy górskie, gipsy, rudy żelaza).

Zwiedzanie muzeum jest możliwie po uprzednim uzgodnieniu.

Właściciel placówki jest autorem znaczącego odkrycia z dziedziny paleontologii: w 2003 roku na terenie dawnej wsi Jamna Dolna, w pokładzie łupków menilitowych odkrył skamielinę prawróbla, pochodzącą z okresu wczesnego oligocenu. Znalezisko zostało przebadane przez zespół naukowców z Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN w Krakowie pod kierownictwem prof. Zbigniewa M. Bocheńskiego. Gatunek otrzymał nazwę Jamna szybiaki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]