My, dzieci z dworca Zoo (książka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z My, dzieci z dworca ZOO)
My, dzieci z dworca Zoo
Wir Kinder vom Bahnhof Zoo
Autor

Kai Hermann,
Horst Rieck

Tematyka

narkomania, młodzież, Berlin lat 70. XX wieku

Typ utworu

biografia, dokument

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Niemcy

Język

niemiecki

Data wydania

1978

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1987[1]

Wydawca

Iskry

Przekład

Ryszard Turczyn

My, dzieci z dworca Zoo (niem. Wir Kinder vom Bahnhof Zoo) wyd. niem. 1978, wydania polskie 1984 (w odcinkach w tygodniku „Gazeta Młodych”)[potrzebny przypis], 1987[1], 1990[2], 1997 – książka dokumentalna, będąca tekstem spisanym z zapisu magnetofonowego z rozmów z Christiane F. (właśc. Christiane Vera Felscherinow, ur. 1962), młodą narkomanką z Berlina Zachodniego. Autorami tekstu są Kai Hermann i Horst Rieck, dziennikarze niemieckiego „Sterna”. Zawiera również dokumentalne fotografie w tym portrety znajomych Christiane. Rozmowy z Christiane trwały około dwóch miesięcy.

Opisywane wydarzenia miały miejsce w latach 1975–1977, podczas narastającej fali narkomanii wśród młodzieży w wieku ok. 13 lat w Berlinie Zachodnim, natomiast tytułowy Dworzec Zoo to miejsce, gdzie Christiane i wiele osób z jej otoczenia czekało na „klientów”. Prostytucja była dla tych młodych ludzi podstawowym sposobem zdobywania środków na codzienną dawkę narkotyku. Dworzec stanowił też miejsce spotkań i wymiany działek heroiny.

Opowieść dziewczyny przeplatają relacje jej matki, a także kierownika klubu spotkań dla młodzieży Haus der Mitte, policjantki z wydziału antynarkotykowego oraz pracowników socjalnych zajmujących się sprawami narkomanii wśród młodocianych.

Christiane miała 12 lat, gdy zaczęła palić haszysz, opowiada też o próbie z LSD. Niedługi czas potem w otoczeniu popularnej dyskoteki Sound miała pierwszy kontakt z heroiną. Relacja Christiane pokazuje, do jakich poświęceń i czynów (prostytucja i kradzieże) zdolni są ludzie uzależnieni fizycznie od narkotyku, aby zdobyć pieniądze na kolejną „działkę”. Christiane wielokrotnie przechodziła odwyk i wracała do nałogu, nie widząc dróg wyjścia ze świata narkomanów, w którym przywykła żyć. Ostatecznie została przez matkę wywieziona z Berlina do rodziny w okolicach Hamburga.

Film[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie książki w 1981 nakręcono w Niemczech film fabularny pt. My, dzieci z dworca Zoo w reżyserii Uli Edela. W 2021 roku miał premierę ośmioodcinkowy serial[3] o tym samym tytule, wyprodukowany przez Constantin Television, Amazon Studios i Wilma Film[4].

Spektakl[edytuj | edytuj kod]

W 2017 roku na podstawie książki w krakowskim Teatrze BARAKAH powstał spektakl pt. "Dzieci z dworca ZOO" w reżyserii Sebastiana Oberca[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b My, dzieci z dworca ZOO, Katalogi Biblioteki Narodowej. W katalogu, przy wydaniu z 1990 jest informacja, że to wydanie drugie.
  2. My, dzieci z dworca ZOO, Katalogi Biblioteki Narodowej.
  3. Łukasz Majchrzyk, Serial „My, dzieci z dworca ZOO” dostępny na HBO GO, mobiRANK.pl, 27 lutego 2021 [dostęp 2021-02-27] (pol.).
  4. My, dzieci z dworca Zoo, fdb.pl [dostęp 2021-03-06] (pol.).
  5. Dzieci z Dworca ZOO [dostęp 2023-04-02].