NGC 1291

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z NGC 1269)
NGC 1291
Ilustracja
NGC 1291 (zdjęcie z teleskopu Spitzera)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

2 września 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Erydan

Typ

spiralna z poprzeczką (SB0-a)

Rektascensja

03h 17m 18,3s

Deklinacja

–41° 06′ 26″

Przesunięcie ku czerwieni

0,002796[1]

Jasność obserwowana

8,5m

Rozmiary kątowe

11,0' × 9,5'

Alternatywne oznaczenia
NGC 1269, PGC 12209, ESO 301-2, MCG -7-7-8, AM 0315-411, IRAS03154-4117

NGC 1291 (również NGC 1269 lub PGC 12209) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SB0-a), znajdująca się w gwiazdozbiorze Erydanu.

Odkrył ją James Dunlop 2 września 1826 roku, a John Dreyer skatalogował jego obserwację jako NGC 1291[2]. John Herschel prawdopodobnie obserwował ją dwukrotnie w nocy 1 listopada 1836 roku, lecz odnotował dwie różne pozycje i skatalogował obie te obserwacje jako dwa różne obiekty. Jego obserwacja z błędną pozycją została skatalogowana przez Dreyera (który nie dopatrzył się błędu) pod numerem NGC 1269[2][3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NGC 1291 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b Courtney Seligman: NGC 1291. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  3. Harold G. Corwin Jr.: NGC 1269 = NGC 1291. [w:] Notes on the NGC objects, particularly those missing, misidentified, or otherwise unusual [on-line]. 2017-06-20. [dostęp 2017-11-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]