NGC 1977

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z NGC 1973)
NGC 1977, NGC 1973, NGC 1975
Ilustracja
Mgławica NGC 1977 (powyżej środka), NGC 1973 (na dole po lewej), NGC 1975 (na dole w środku blisko krawędzi zdjęcia), przedzielone ciemniejszymi pasami (Mount Lemmon SkyCenter)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

18 stycznia 1786

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Orion

Typ

refleksyjna

Rektascensja

05h 35m 18,0s

Deklinacja

–04° 49′ 15″

Odległość

1631 ly (500 pc[1])

Rozmiary kątowe

20,0'

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
OCL 525.1

NGC 1977 oraz NGC 1973 i NGC 1975 – grupa mgławic refleksyjnych powiązana z gromadą otwartą, znajdująca się w gwiazdozbiorze Oriona. NGC 1977 została odkryta 18 stycznia 1786 roku przez Williama Herschela, NGC 1973 odkrył Heinrich Louis d’Arrest 16 grudnia 1862 roku, a NGC 1975 również d’Arrest 3 października 1864 roku[2]. Odległości gromady od Słońca wynosi ok. 1,6 tys. lat świetlnych[1].

NGC 1977 to wydłużona mgławica leżąca po północnej stronie Wielkiej Mgławicy Oriona. W jej centrum znajduje się niebieski olbrzym 42 Orionis (c Orionis) o jasności około 4,6m[3].

Mgławice te są czasem ignorowane przez astronomów ze względu na mocniejsze świecenie pobliskiej Mgławicy Oriona. Grupa ta leżąca wzdłuż miecza Oriona, na północ od jasnego kompleksu, również jest związana z gigantycznym obłokiem molekularnym Oriona, odległym o około 1500 lat świetlnych od Ziemi. Mgławice te zostały zdominowane przez charakterystyczny niebieski kolor międzygwiezdnego pyłu odbijającego światło młodych, gorących gwiazd. Mgławica NGC 1977 (znajdująca się powyżej środka) jest oddzielona ciemniejszymi obszarami nieprzeźroczystego pyłu od NGC 1975 (na dole w środku) oraz NGC 1973 (na dole po lewej).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wilton Dias et al.: Catalog of Optically Visible Open Clusters and Candidates. Departamento de Astronomia, 2014-05-24. [dostęp 2014-11-27].
  2. Courtney Seligman: NGC 1973. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-11-27]. (ang.).
  3. Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2010, s. 199. ISBN 978-83-7073-928-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]