Mgławica Płomień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z NGC 2024)
Mgławica Płomień
ilustracja
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

1 stycznia 1786

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Orion

Typ

mgławica emisyjna, O8V do B2V

Rektascensja

05h 41m 54s

Deklinacja

–01° 51′ 30″

Odległość

ok. 1500 ly

Rozmiary kątowe

30' × 30'

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
NGC 2024, CED 55P, H V.28, GC 1227, Sharpless 277

Mgławica Płomień (znana również jako NGC 2024) – mgławica emisyjna (również obszar H II[1]) znajdująca się w konstelacji Oriona, w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi. Odkrył ją William Herschel 1 stycznia 1786 roku[2]. Kształtem przypomina rozpalony płomyk o średnicy kątowej około 0,5°, widoczny na niebie w pobliżu gwiazdy ζ Orionis (Alnitak)[3]. W rzeczywistości gwiazda ta nie jest związana z tą mgławicą i jest położona w odległości około 815 lat świetlnych od Ziemi[4]. Mgławica Płomień znajduje się na dużym obszarze emisji mgławic w konstelacji Oriona, znanym jako Obłok Molekularny w Orionie[5].

Zdjęcie w podczerwieni (ESO)

Mgławica Płomień w świetle widzialnym ma czerwonawą barwę, którą zawdzięcza świeceniu atomów wodoru, znajdujących się na krańcach odległego o około 1500 lat świetlnych od Ziemi, gigantycznego Obłoku Molekularnego w Orionie. Świecą zjonizowane atomy wodoru podczas rekombinacji, czyli ponownego połączenia się elektronów i jąder atomowych. Prawdopodobnym źródłem energetycznego promieniowania ultrafioletowego powodującego jonizację gazu wodorowego w Mgławicy Płomień jest młoda, masywna gwiazda. Należy ona do gromady gorących, młodych gwiazd widocznych poprzez przesłaniający gromadę pył na falach światła podczerwonego. Gromada gwiazd znajduje się za widocznym ciemnym pasem absorbującym pył międzygwiazdowy widocznym na tle wodorowej poświaty. To ten ciemny pas zasłania światło widzialne pochodzące od zakrytego źródła energii Mgławicy Płomień[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M. Emprechtinger et al.. The molecular environment of the massive star forming region NGC 2024: Multi CO transition analysis. „Astronomy & Astrophysics”. 496 (3), s. 731-739, marzec 2009. DOI: 10.1051/0004-6361:200810958. (ang.). 
  2. Courtney Seligman: NGC 2024. Celestial Atlas. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).
  3. Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o., 2010, s. 199. ISBN 978-83-7073-928-7.
  4. Robert Gendler: NGC 2024. [w:] Essays on 140 popular astronomical objects [on-line]. 2006. [dostęp 2015-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-09)]. (ang.).
  5. a b Mgławica Płomień w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia (2 lutego 2007)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]