NGC 2371

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 2371/2
Ilustracja
Mgławica planetarna NGC 2371/2
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

12 marca 1785

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Bliźnięta

Typ

mgławica planetarna

Rektascensja

07h 25m 34,68s

Deklinacja

+29° 29′ 26,4″

Odległość

4300 ly

Jasność pozorna mgławicy

13,0m

Rozmiary kątowe

0,43' × 0,15'

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
NGC 2372, PK 189+19.1, h 444, h 445,
H 2.316, H 2.317, GC 1519, GC 1520

NGC 2371 (również Mgławica Cukierek[1] lub NGC 2372) – mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Bliźniąt. Mgławica ta jest odległa o około 4300 lat świetlnych od Ziemi[2].

Została odkryta 12 marca 1785 roku przez Williama Herschela. Tej samej nocy obserwował on ją jeszcze raz, jednak nie zdał sobie sprawy, że to ta sama mgławica i skatalogował ją po raz drugi jako nowo odkryty obiekt. Ta pomyłka Herschela sprawiła, że w katalogu NGC mgławica została zapisana pod dwoma numerami: NGC 2371 oraz NGC 2372[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Substyk: Atlas nieba 2000.0. Warszawa: AstroCD, Sylwia Substyk, s. 24.
  2. Planetary Nebula NGC 2371. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2008-03-04. [dostęp 2018-08-29]. (ang.).
  3. Courtney Seligman: NGC 2371. Celestial Atlas. [dostęp 2018-08-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]