NGC 288

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 288
Ilustracja
Gromada NGC 288 (HST)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

27 października 1785

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Rzeźbiarz

Typ

kulista, X

Rektascensja

00h 52m 46,4s

Deklinacja

–26° 35′ 10″

Odległość

29 tys. ly[1]

Jasność obserwowana

8,1 m

Rozmiar kątowy

13,0'

Charakterystyka fizyczna
Jasność absolutna

–6,75 m[1]

Alternatywne oznaczenia
ESO 474-SC37, GCL 2

NGC 288 (również ESO 474-SC37 lub GCL 2) – gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Rzeźbiarza w odległości około 29 tys. lat świetlnych od Ziemi. Jej odległość od centrum Galaktyki to 39,1 tys. lat świetlnych[1]. Została odkryta 27 października 1785 roku przez Williama Herschela[2].

Barwy i jasność gwiazd NGC 288 wskazują, że zawiera ona zarówno mało masywne gwiazdy ciągu głównego, jak również czerwone olbrzymy i jeszcze bardziej masywne gwiazdy spalające obecnie prawie tylko hel, gdyż fazę czerwonego olbrzyma mają już za sobą. Ponieważ gwiazdy w gromadach kulistych powstają w tym samym czasie i z tego samego obłoku molekularnego, powinny być one silnie ze sobą spokrewnione. Gwiazdy znajdujące się w gromadzie wyraźnie się różnią[3].

NGC 288 należy do nielicznych gromad kulistych, których gwiazdy są ze sobą stosunkowo luźno związane grawitacyjnie. Gwiazdy należące do gromad kulistych o małej gęstości ostatecznie mogą się rozproszyć w przestrzeni[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Hartmut Frommert: NGC 288. [w:] Milky Way Globular Clusters [on-line]. SEDS. [dostęp 2014-06-08]. (ang.).
  2. Courtney Seligman: NGC 288. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-01-15]. (ang.).
  3. a b Family of stars breaking up. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2011-03-14. [dostęp 2015-08-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]