NGC 300
 Galaktyka NGC 300 (ESO) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
5 sierpnia 1826 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
spiralna (Scd) |
| Rektascensja |
00h 54m 53,3s |
| Deklinacja |
–37° 41′ 03″ |
| Odległość | |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,000487[1] |
| Jasność obserwowana |
8,1m |
| Rozmiary kątowe |
19,0' × 12,9' |
| Alternatywne oznaczenia | |
| PGC 3238, ESO 295-20, MCG -6-3-5, AM 0052-375, IRAS00528-3758 | |
NGC 300 (również PGC 3238) – galaktyka spiralna (Scd), znajdująca się w gwiazdozbiorze Rzeźbiarza w odległości około 6,5 miliona lat świetlnych. Została odkryta 5 sierpnia 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[3]. Galaktyka NGC 300 należy do Grupy galaktyk w Rzeźbiarzu.
Obiekt wydaje się blady, bo jego światło jest rozproszone na wielkim obszarze. W sprzyjających warunkach, w 20-centymetrowym teleskopie wygląda jak owalne pasemko o rozmiarach połowy średnicy Księżyca[4].
23 maja 2010 roku Berto Monard odkrył w tej galaktyce obiekt, który początkowo uznano za supernową, otrzymał on oznaczenie SN 2010da. Okazało się jednak, że była to erupcja gwiazdy zmiennej typu S Doradus[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NGC 300 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ R.B. Tully et al: NGC 300. [w:] Cosmicflows-2 catalog [on-line]. VizieR, 2013. [dostęp 2016-05-06]. (ang.).
- ↑ Courtney Seligman: NGC 300. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-11-07]. (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Kosmos. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2012, s. 452–543. ISBN 978-83-7670-323-7.
- ↑ List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-11-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- NGC 300 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 300 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 300 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- Pobliski galaktyczny ideał. [w:] eso1037pl – Zdjęcie prasowe [on-line]. ESO, 2010-09-08. [dostęp 2016-05-06].