NGC 4401

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 4401
Ilustracja
Galaktyka NGC 4395. NGC 4401 to jasny obszar na lewo i poniżej jądra galaktyki (Mount Lemmon SkyCenter)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

2 stycznia 1786

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Psy Gończe

Rektascensja

12h 25m 57,9s

Deklinacja

+33° 31′ 38″

Alternatywne oznaczenia
MCG 6-27-53, ZWG 187.42

NGC 4401 (również MCG 6-27-53 lub ZWG 187.42) – najjaśniejszy obszar H II w galaktyce NGC 4395 znajdującej się w gwiazdozbiorze Psów Gończych[1]. Odkrył go 2 stycznia 1786 roku William Herschel (niektóre źródła podają, że John Herschel 29 lipca 1827 roku[2]). Inne jasne obszary w tej galaktyce noszą oznaczenia NGC 4399 i NGC 4400[1][2].

NGC 4401 na zbliżeniu (w centrum zdjęcia), poniżej obszar NGC 4400 (SDSS)


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Harold G. Corwin Jr.: NGC 4399, NGC 4400, and NGC 4401. [w:] Notes on the NGC objects, particularly those missing, misidentified, or otherwise unusual [on-line]. 2019-01-09. [dostęp 2019-01-23]. (ang.).
  2. a b Courtney Seligman: NGC 4401. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]