Nabój .45 ACP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
.45 ACP (11,43 × 23 mm)
Ilustracja
Rodzaj

nabój pistoletowy

Kaliber

.45

Średnica
pocisku

11,51 mm

min. łuski

12,01 mm

max. łuski

12,10 mm

kryzy

12,19 mm

Długość
łuski

22,81 mm

pocisku

16,8 mm

naboju

32,40 mm

Masa
naboju

21,4 g

pocisku

15,16–13,48 g

materiału
miotającego

0,34–0,37 g

Inne
Prędkość
początkowa

260–330 m/s

Energia
początkowa

477-702 J

Ciśnienie
maksymalne

105-140 MPa

.45 Automatic Colt Pistol (.45 ACP) – amerykański 11,43 × 23 mm nabój pistoletowy. Przepisowy nabój pistoletowy armii amerykańskiej do 1985 roku.

Kiedy w trakcie kampanii na Filipinach prowadzonej w latach 1898-1900 okazało się, że używany przez amerykańską armię nabój rewolwerowy 38 Long nie posiada wystarczającej mocy obalającej, do użytku ponownie wprowadzono rewolwery o kalibrze 0,45 cala. Postanowiono wtedy także rozpocząć prace nad nową bronią krótką (nie podjęto jeszcze decyzji, czy będzie to rewolwer, czy pistolet). Po początkowym zahamowaniu prac spowodowanym zakończeniem walk na Filipinach w roku 1907 ogłoszono konkurs na nową broń krótką. Zwycięzcą okazał się skonstruowany przez Johna M. Browninga pistolet wprowadzony do uzbrojenia jako Colt M1911, zasilany amunicją, która otrzymała oznaczenia .45 ACP (Automatic Colt Pistol). Nowa amunicja szybko stała się popularna w obu Amerykach. Nabój .45 ACP był przepisowym nabojem pistoletowym armii amerykańskiej do wprowadzenia do uzbrojenia w 1985 roku pistoletu M9 (Beretta 92) kalibru 9 × 19 mm Parabellum. Po wprowadzeniu nowej broni nabój .45 ACP jest nadal używany przez niektóre formacje armii amerykańskiej (posiada niższą prędkość wylotową niż nabój 9 × 19 mm, więc lepiej nadaje się do broni wytłumionej, a pełnopłaszczowe pociski kalibru 11,43 mm mają większą zdolność obalającą niż pociski 9 mm).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]