Naczelna Rada Adwokacka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naczelna Rada Adwokacka
Ilustracja
Budynek przy ul.Świętojerskiej, w którym mieści się siedziba NRA
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Prezes

Przemysław Rosati

brak współrzędnych

Naczelna Rada Adwokacka (NRA) – organ samorządu zawodowego adwokatury w Polsce[1], posiadający osobowość prawną[2]. Siedziba NRA znajduje się w Warszawie[3] przy ulicy Świętojerskiej 16[4].

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Naczelna Rada Adwokacka została wybrana po raz pierwszy w marcu 1919 na podstawie dekretu Naczelnika Państwa w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego[5]. Pierwszym jej prezesem został adwokat Cezary Ponikowski. W tym czasie ukonstytuowały się także pierwsze rady adwokackie w Warszawie i Lublinie. Wspomniany dekret obowiązywał początkowo tylko na terytorium dawnego Królestwa Kongresowego, a od 1922 także na pozostałych ziemiach byłego zaboru rosyjskiego, które weszły w skład II Rzeczypospolitej. Pełne scalenie przepisów i ujednolicenie ustroju adwokatury polskiej na obszarze II RP nastąpiło po dziesięciu latach na podstawie obowiązującego od 1 listopada 1932 rozporządzenia Prezydenta RP[6].

Istnienie Naczelnej Rady Adwokackiej przewidywały także powojenne ustawy kształtujące ustrój adwokatury polskiej, w tym również prawo o adwokaturze z 1982.

Przy Naczelnej Radzie Adwokackiej utworzono Muzeum Adwokatury Polskiej. NRA wydaje miesięcznik „Palestra – Pismo Adwokatury Polskiej”.

Organizacja i funkcje[edytuj | edytuj kod]

Naczelną Radę Adwokacką tworzą prezes NRA, adwokaci wybrani przez Krajowy Zjazd Adwokatury oraz dziekani okręgowych rad adwokackich[7].

Naczelna Rada Adwokacka raz do roku składa Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej sprawozdanie z działalności adwokatury wraz z informacjami problemowymi[8], określa zasięg terytorialny izb adwokackich[9], zwołuje Krajowy Zjazd Adwokatury[10]. Do zakresu jej działania należą również m.in. reprezentowanie adwokatury, uchylanie sprzecznych z prawem uchwał, nadzór nad działalnością Prezydium NRA, nad działalnością okręgowych rad adwokackich oraz nad kształceniem aplikantów przez te rady, jak również funkcje związane z postępowaniami dyscyplinarnymi[11].

Prezesi NRA[edytuj | edytuj kod]

  1. Cezary Ponikowski (1919–1920)
  2. Henryk Konic (1920–1921)
  3. Cezary Ponikowski (1921–1922)
  4. Cezary Ponikowski (1922–1923)
  5. Henryk Konic (1923–1924)
  6. Cezary Ponikowski (1924–1925)
  7. Cezary Ponikowski (1925–1926)
  8. Henryk Konic (1926–1927)
  9. Bolesław Bielawski (1927–1928)
  10. Cezary Ponikowski (1928–1929)
  11. Henryk Konic (1929–1930)
  12. Bolesław Bielawski (1930–1931)
  13. Henryk Konic (1931–1932)
  14. Henryk Konic (1932–1932)
  15. Franciszek Paschalski (1932–1935)
  16. Ludwik Domański (1935–1939)
  17. Bolesław Bielawski (1941–1945) [Tajna Naczelna Rada Adwokacka]
  18. Michał Kulczycki (1946–1951)
  19. Edward Grabowski (1951–1956)
  20. Michał Kulczycki (1956–1959)
  21. Franciszek Sadurski (1959–1964)
  22. Stanisław Godlewski (1964–1972)
  23. Zdzisław Czeszejko-Sochacki (1972–1981)
  24. Kazimierz Buchała (1981–1983)
  25. Maria Budzanowska (1983–1986)
  26. Kazimierz Łojewski (1986–1989)
  27. Maciej Bednarkiewicz (1989–1995)
  28. Czesław Jaworski (1995–2001)
  29. Stanisław Rymar (2001–2007)
  30. Joanna Agacka-Indecka (2007–2010)
  31. Andrzej Zwara (2010–2016)
  32. Jacek Trela (2016–2021)[12]
  33. Przemysław Rosati (od 2021)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Art. 9 ust. 1 prawa o adwokaturze
  2. ↑ Art. 10 prawa o adwokaturze
  3. ↑ Art. 57 ust. 2 prawa o adwokaturze
  4. ↑ Kontakt. nra.pl. [dostęp 2021-05-10].
  5. ↑ Dekret Naczelnika Państwa z dnia 23 grudnia 1918 r. w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego (Dz.U. z 1918 r. nr 22, poz. 75)
  6. ↑ Rozporządzenie Prezydenta RP z 7 października 1932 r. – Prawo o ustroju adwokatury (Dz.U. z 1932 r. nr 86, poz. 733)
  7. ↑ Art. 57 ust. 1 prawa o adwokaturze
  8. ↑ Art. 13 prawa o adwokaturze
  9. ↑ Art. 38 prawa o adwokaturze
  10. ↑ Art. 55 ust. 1 prawa o adwokaturze
  11. ↑ Art. 58 prawa o adwokaturze
  12. ↑ „Chce być adwokatem wszystkich adwokatów”. tvn24.pl, 26 listopada 2016. [dostęp 2016-11-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Redzik, Tomasz J. Kotliński, Historia adwokatury, „Palestra”, Warszawa 2012, s. 199.
  • Adam Redzik, Szkic o dziejach adwokatury polskiej, „Palestra” nr 11–12/2008.
  • Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2022 r. poz. 1184).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Prezesi Naczelnej Rady Adwokackiej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Naczelna_Rada_Adwokacka&oldid=72742823”