Nadleśnictwo Pniewy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadleśnictwo Pniewy
Siedziba

Pniewy

Reg. Dyr. Lasów Państwowych

Poznań

Rok utworzenia

1948

Obszar

15 569, 90 ha

Liczba obrębów

2

Liczba leśnictw

10

Obręby
Niemierzewo, Pniewy
Leśnictwa
Urbanówko, Wituchowo, Lubosz, Lwówek, Bytyń, Mielno, Kaźmierz, Ostrolesie, Wielonek, Stary Mlyn
Strona internetowa

Nadleśnictwo Pniewy – jednostka organizacyjna Lasów Państwowych podległa Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Nadleśnictwo położone jest w województwie wielkopolskim, na obszarze trzech powiatów międzychodzkiego, szamotulskiego oraz nowotomyskiego[1].

Swym zasięgiem obejmuje teren ośmiu gmin (Pniewy, Szamotuły, Ostroróg, Kwilcz, Chrzypsko Wielkie, Lwówek, Duszniki, Kaźmierz)[1].

Nadleśnictwo Pniewy graniczy z nadleśnictwami: Konstantynowo, Oborniki, Grodzisk i Sieraków. W ujęciu regionalizacji fizyczno-geograficznej znajduje się na terenie Makroregionu Pojezierza Wielkopolskiego. Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej lasy Nadleśnictwa Pniewy przynależą do III Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej[1].

Powierzchnia[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia ogólna nadleśnictwa wynosi 15 569,90 ha ha (w tym powierzchnia lasów: 14 808,04 ha)[2]. Terytorialny zasięg działania Nadleśnictwa wynosi 902 km². Lesistość Nadleśnictwa wynosi około 18,2%.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na historię Nadleśnictwa Pniewy składa się historia trzech byłych nadleśnictw: Pniewy, Niemierzewo i Sieraków. Z połączenia ich części powstało dzisiejsze Nadleśnictwo Pniewy, które w obecnych granicach funkcjonuje od 1 stycznia 1993 r. Od 1945 r. istniało pod nazwą Nadleśnictwo Lipnica. W jego granicach znalazła się część lasów państwowych przedwojennych Nadleśnictw Bolewice (kompleks leśny przy Dusznikach) i Wronki (kompleksy leśne przy Kaźmierzu i Otorowie) oraz lasy upaństwowione dekretami[3] PKWN.

W roku 1948 sporządzono dla Nadleśnictwa Pniewy prowizoryczny Plan Urządzania lasu na lata 1948/49 – 1957/58. Pod obecną nazwą Nadleśnictwo powstało w 1948 r. z siedzibą w Pniewach. Powierzchnia Nadleśnictwa 1 stycznia 1948 r. wynosiła 8310,09 ha. Z tej powierzchni na dawne lasy państwowe przypadało 1643,89 ha, reszta to lasy prywatne (32 majątki) i niewielkie własności poniemieckie. Każde z tych własności posiadało odrębny podział powierzchniowy i numeracje oddziałów[1].

Zasoby leśne[edytuj | edytuj kod]

Na terenie nadleśnictwa przeważają siedliska lasowe oraz borowe z dominacją sosny. Średni wiek lasów to 64 lata, a przeciętna zasobność przekracza 270 m³/ha.

Skład gatunkowy lasów[1]
Rodzaj %
sosna, modrzew 68,93% 70,58%
świerk, jodła, daglezja 1,65%
dąb 14% 29,42%
brzoza 5,76%
buk, klon, jawor, lipa, jesion, grab 4,61%
olsza i pozostałe 5,05%
Razem (Σ) 100%


Rozpiętość klasy wieku wynosi 20 lat (np. I klasa wieku – drzewostany w wieku do 20 lat, II klasa – 21 – 40 lat, III klasa – 41 – 60 lat itd.).

Udział drzewostanów w klasach wieku[1]
Klasa wieku %
I 10,88%
II 13,87%
III 25,56%
IV 22,81%
V 11,95%
VI i starsze 9,33%


Łowiectwo[edytuj | edytuj kod]

Na terenie nadleśnictwa znajduje się 16 obwodów łowieckich. Trzy obwody to obwody leśne, pozostałe 13 obwodów to obwody polne. Na terenie tych obwodów gospodarkę łowiecką prowadzi 12 kół łowieckich. Na terenie Nadleśnictwa Pniewy bytuje ok.: 3000 saren, 880 jeleni, 1300 dzików, 63 daniele. Ponadto występuje zwierzyna drobna: lisy, jenoty, borsuki, kuny, norki amerykańskie, tchórze, szopy pracze, zające, dzikie króliki, bażanty i kuropatwy[1].

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Rezerwaty przyrody[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Nadleśnictwa Pniewy znajduje się dziewięć rezerwatów przyrody. Siedem z nich położonych jest na gruntach zarządzanych przez Lasy Państwowe. Są to[1]:

Obszar chronionego krajobrazu[edytuj | edytuj kod]

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Pniewy znajduje się obszar chronionego krajobrazu „Rynna Jeziora Lusowskiego i Doliny Samy". Obszar ten wyróżnia się na tle silnie przekształconego krajobrazu przylegającego do aglomeracji miejskiej Poznania. Jego szczególnymi walorami są urozmaicona rzeźba terenu, obecność licznych zbiorników wodnych, bogactwo florystyczne i faunistyczne[1].

Obszary Natura 2000[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Nadleśnictwa Pniewy znajduje się sześć obszarów ochrony Natura 2000, których krótką charakterystykę przedstawia poniższa tabela[1].

Nazwa obszaru Typ Powierzchnia (ha) Charakterystyka
Ostoja Międzychodzko-Sierakowska SOOS 696,81 Zbiorowiska łąkowe, łęgi olszowe, żyzne lasy liściaste, grądy i buczyny
Puszcza Notecka OSO 1227,92 Ostoje rzadkich gatunków ptaków, stała ostoja wilka w zachodniej Polsce
Grądy Bytyńskie SOOS 1294,43 Najlepiej zachowane w Wielkopolsce grądy o dużym bogactwie gatunkowym ze stanowiskiem obuwika pospolitego
Ostoja Zgierzyniecka SOOS 78,50 Kompleks zbiorowisk szuwarowych z łąkami mezofilnymi i trzęślicowymi oraz fragmentem łęgu jesionowo-wiązowego
Zamorze Pniewskie SOOS 198,69 Cenne pojeziorne torfowiska mszarne z zaroślami wierzby
Jezioro Zgierzynieckie OSO 78,50 Ostoja rzadkich gatunków ptaków

Pomniki przyrody[edytuj | edytuj kod]

Na terenie nadleśnictwa występują 44 pomniki przyrody, w tym[1]:

  • pojedyncze drzewa –40szt.
  • grupy drzew – 4 szt.

Ochrona gatunkowa[edytuj | edytuj kod]

Na terenie nadleśnictwa występuje ok. 50 gatunków roślin chronionych, z których niektóre podlegają ochronie ścisłej. Najcenniejsze gatunki roślin to m.in.:

Pośród zwierząt 278 gatunków podlega ochronie. Wśród nich występuje: 18 gatunków bezkręgowców, 12 gatunków płazów, 5 gatunków gadów, 222 gatunków ptaków i 21 gatunków ssaków. Na szczególną uwagę zasługuje rzęsorek rzeczek – rzadka ryjówka będąca najmniejszym ssakiem żyjącym w Polsce. W nadleśnictwie wyznaczono także strefy ochronne ostoi, miejsc rozrodu i przebywania rzadkich gatunków ptaków objętych ochroną gatunkową. Obecnie na terenie Nadleśnictwa Pniewy zlokalizowanych jest 18 stref ochronnych ptaków[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Nadleśnictwo Pniewy. [dostęp 2014-04-20].
  2. Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Pniewy na lata 2017-2026. [dostęp 2022-10-11].
  3. Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1944 r. nr 4, poz. 17); Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 12 grudnia 1944 r. o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa (Dz.U. z 1944 r. nr 15, poz. 82).