Nadsanie (Posanie) (ukr.Надсяння, Посяння) – ukraińskie określenie obejmujące obszary leżące na północ od dolnego nurtu Sanu, pomiędzy rzeką Strwiąż na południu do Bełżca i okolic Tomaszowa Lubelskiego na północy, ziemia granicząca z Chełmszczyzną po stronie polskiej.
Nadsanie – Towarzystwo, (organizacja ukraińskich wysiedleńców działająca we Lwowie), prezes Wołodymyr Sereda. Nadsanie kierowane przez Seredę protestowała m.in. w sprawie napisu umieszczonego pod polskim krzyżem, upamiętniającym „Polaków, mieszkańców wioski Pawłokoma, którzy w latach 1939–1945 zginęli z rąk ukraińskich nacjonalistów”, stwierdzili oni, że „nie ma oficjalnego dokumentu potwierdzającego zamordowanie 20 polskich mieszkańców wsi”.
Nadsanie – wydawnictwo, pod redakcją Stanisława Krycińskiego. SKPB przy Oddziale Międzyuczelnianym PTTK Warszawa. Ukazał się jeden numer w 1986 r. obejmujący inwentaryzację krajoznawczą gminy Czarna w Bieszczadach, będącą efektem działań w trakcie obozów pod nazwą „Nadsanie”.
Nadsanie – cykl obozów zorganizowanych w latach 1980–2000 przez Stanisława Krycińskiego, członka Studenckiego Koła Przewodników Beskidzkich z Warszawy (Pogórze Przemyskie, Bieszczady, Beskid Niski). Obozy odbywały się co roku (bez 1983) i trwały dwa tygodnie. W latach 1980–1986 prowadzono inwentaryzację krajoznawczą na Pogórzu Przemyskim i w Bieszczadach. W latach 1987–1998 remontowano cmentarze w Bieszczadach i Beskidzie Niskim. W latach 1999-2000 prowadzono prace archeologiczne w Berehach Górnych. Uczestnikiem obozów „cmentarnych” był w latach 1987–1995 Szymon Modrzejewski – twórca organizacji Magurycz przy Społecznej Komisji Opieki nad Zabytkami Sztuki Cerkiewnej 1986–1999.
Україна в словах: Мовознав. слов.-довід.: Навч. посіб. для учнів загальноосвіт. шкіл, ліцеїв, гімназій, студентів, усіх, хто вивчає укр. мову /Упоряд. і кер. авт. кол. Н.Данилюк. – К.: ВЦ „Просвіта”, 2004. – s. 704. – Бібліогр.: s. 413–423. ISBN 966-8547-25-X.
