Naftali Botwin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 89.73.215.200 (dyskusja) o 16:19, 19 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Ilustracja prasowa przedstawiająca Botwina podczas jego procesu sądowego
Grób Naftalego Botwina na Cmentarzu Janowskim we Lwowie

Naftali Botwin, właśc. Izaak Naftali Botwin (ur. 11 lub 19 lutego 1905 w Rudach Strzeleckich pow. Kamionka Strumiłowa, zm. 6 sierpnia 1925 we Lwowie) – działacz polskiego ruchu robotniczego.

Życiorys

Od 1922 członek organizacji Cukunft. Od 1923 członek organizacji Związek Młodzieży Komunistycznej w Polsce. Od 1924 członek Wydziału Zawodowego ZMK we Lwowie. Od 1925 członek Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. 28 lipca 1925, wypełniając polecenie Partii, w sądzie we Lwowie zastrzelił funkcjonariusza polskiej Defensywy Józefa Cechnowskiego, który przeniknął do KPZU i wydał policji czterech jej członków. Cechnowskiego już 11 dni wcześniej próbowali zabić Władysław Hibner, Władysław Kniewski i Henryk Rutkowski, jednak zorganizowany przez nich zamach nie powiódł się. Botwin został skazany przez sąd doraźny we Lwowie na karę śmierci (jego obrońcą był Maurycy Axer) i rozstrzelany, mimo licznych protestów w kraju i za granicą.

Śmierć Naftalego Botwina upamiętnił Władysław Broniewski w wierszu Na śmierć rewolucjonisty[1].

Imię Naftalego Botwina nadano kompanii w składzie Brygady Dąbrowszczaków w 1937 w Hiszpanii.

Przypisy

  1. Mariusz Urbanek, Broniewski. Miłość, wódka, polityka, Iskry 2011, str.76

Bibliografia

  • Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1973
  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 1, Warszawa 1978.