Najstarsza synagoga w Jarosławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Najstarsza synagoga w Jarosławiu
Państwo

 Polska

Data budowy

1640

brak współrzędnych

Najstarsza synagoga w Jarosławiu została zbudowana w roku 1640[1][2][3]. Nie zachowały się żadne przekazy dotyczące jej wyglądu. Do II wojny światowej znany był pochodzący z tego obiektu modlitewnik pergaminowy z 1695[4].

Ze względu na nadany miastu w 1571 r. przywilej de non tolerandis Judaeis (powtórzony w 1630, 1676 i 1704)[5], synagoga powstała na przedmieściu[2]. Od 1704 r. miejscowym rabinem był Jeszaja z Krakowa, a po nim od 1737 – przybyły z Nowego Sącza Mojżesz Jehoszyja[3]. Rabini jarosławscy podlegali rabinom przemyskim i zaspokajali potrzeby religijne ponad stu rodzin żydowskich[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przemysław Burchard: Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce. Warszawa: 1990, s. 232.
  2. a b Stanisław Kryciński, Anna Olej-Kobus, Krzysztof Kobus: Zabytki kultury żydowskiej w Polsce. Przewodnik. Warszawa: Carta Blanca we współpracy z Muzeum Historii Żydów Polskich Polin, 2011, s. 349. ISBN 978-83-61444-97-8.
  3. a b Andrzej Potocki: Żydzi w Podkarpackiem. Rzeszów: Libra, 2004, s. 62–63. ISBN 83-89183-05-6.
  4. Mojżesz Steinberg: Żydzi w Jarosławiu od czasów najdawniejszych do połowy XIX wieku. Jarosław: 1933, s. 16.
  5. Wacław Wierzbieniec: Jarosław. W: Żydzi w Polsce – dzieje i kultura. Leksykon. Red. Jerzy Tomaszewski i Andrzej Żbikowski. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady, 2001, s. 192–193. ISBN 83-86859-58-X.
  6. Weronika Litwin, Marianna Mańko, Sławomir Mańko: Jarosław. Szlak chasydzki. Fundacja Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego, 2008. s. 11–12. [dostęp 2019-01-27]. ISBN 978-83-61306-52-8.