Najstarsza Synagoga w Poznaniu
| Państwo | |
|---|---|
| Budulec |
nieznany |
| Data budowy | |
| Data zburzenia |
data nieznana |
| Tradycja |
ortodoksyjna |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°24′34,862″N 16°56′10,766″E/52,409684 16,936324
| |
Najstarsza Synagoga w Poznaniu – nieistniejąca synagoga znajdująca się w Poznaniu przy skrzyżowaniu ulic Szewskiej i Dominikańskiej[2].
Bożnica powstała prawdopodobnie w XIV wieku[2], wraz z pojawieniem się w Poznaniu liczniejszej społeczności żydowskiej[3]. Tradycja żydowska za datę budowy uznaje lata 1360–1367[1], mimo że pierwsza wzmianka w dokumentach pochodzi dopiero z 1449 roku i nie jest pewne, czy mowa w niej o tej samej świątyni. Istnienie innej notatki, z 1438, o likwidacji cmentarza żydowskiego znajdującego się w pobliżu klasztoru Dominikanów (dzisiejszego kościoła jezuitów) mogłoby potwierdzać bliskość synagogi[4]. Nieznana jest również informacja, czy była to pierwsza świątynia żydowska w dziejach Poznania oraz z jakiego materiału została wykonana[4].
Zniszczona prawdopodobnie przez jeden z licznych pożarów miasta[3]. Jej funkcję przejęła wybudowana na przełomie XV i XVI wieku Stara Synagoga przy ulicy Żydowskiej[2]. W XIX wieku, na miejscu Najstarszej Synagogi, powstała Synagoga Stowarzyszenia Braci Gminy[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Witkowski 2012 ↓, s. 21.
- ↑ a b c Witkowski 2012 ↓, s. 77.
- ↑ a b Najstarsza Synagoga w oficjalnym serwisie poznańskiej filii ZGWŻ
- ↑ a b Stęszewska-Leszczyńska 1992 ↓, s. 103.
- ↑ Witkowski 2012 ↓, s. 82.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Witkowski: Żydzi w Poznaniu. Krótki przewodnik po historii i zabytkach. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2012. ISBN 978-83-7768-046-9.
- Ewa Stęszewska-Leszczyńska: Poznańskie synagogi [w:] Kronika Miasta Poznania nr 1-2/1992. Poznań: NEW TON s.c., 1992, s. 102-118. ISBN 83-210-0949-2.
- kursywą – oznaczono istniejące budynki zdesakralizowanych synagog