Narinaga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Książę Narinaga
成良親王
Imię japońskie
Kanji

成良親王

Transkrypcja Hepburna

Narinaga Shinnō

Wizerunek herbu
Mon rodu cesarskiego
Siogun
Okres

od 1334
do 1338

Poprzednik

książę Moriyoshi

Następca

Takauji Ashikaga

Dane biograficzne
Data urodzenia

1326

Data śmierci

1338 lub 1344

Ojciec

Cesarz Go-Daigo

Matka

Renshi Fujiwara

Narinaga (jap. 成良親王 Narinaga Shinnō; zwany także Nariyoshi), ur. 1326, zm. 1338 lub 1344 – książę japoński, siedemnasty siogun w historii oraz drugi i ostatni z siogunów okresu restauracji Kemmu. Był także, przez jeden miesiąc, następcą tronu w 1336 roku.

Życie[edytuj | edytuj kod]

Narinaga był synem cesarza Go-Daigo i Renshi Fujiwary, znanej też Renshi Ano, córki Kinkado Ano. Jego przyrodnimi braćmi byli następca tronu książę Tsunenaga i książę Noriyoshi, późniejszy cesarz Go-Murakami.

W 1334 roku po aresztowaniu księcia Moriyoshi został siogunem. W 1336 roku książę Narinaga został następcą tronu cesarza Kōmyō, gdy cesarz Kōmyō zawarł pokój ze swoim ojcem, cesarzem Go-Daigo, ale kiedy cesarz Go-Daigo uciekł z cesarskimi regaliami do Yoshino w następnym miesiącu, Narinaga utracił godność następcy tronu. Według Taiheiki (Wielkiej kroniki pokoju, 1345–1371), opowieści o wojnach rodu Ashikaga[1], został zabity razem ze swoim bratem, księciem Tsunenagą, w 1338 roku przez Tadayoshiego Ashikagę, który także utracił tytuł następcy tronu. Inna wersja (według pamiętnika arystokraty Moromoriego Nakahary, pt. Moromori-ki), mówi, że umieszczono go u Mototsugu Konoe, gdzie umarł w 1344 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2012, s. 135, 138.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Owada T. et al. (2003), Nihonshi Shoka Keizu Jimmei Jiten, Kōdansha (jap.).
  • Mori S. (1988), Mikotachi no Namboku-cho, Chuokoron-Shinsha (jap.).
  • Kodama K. (1978), Nihon-shi Shō-jiten, Tennō, Kondō Shuppan-sha (jap.).