Nataradźa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Nataradża)
Posąg Śiwy przedstawionego jako Nataradża

Nataradźa, tamil. நடராசர், ang. Nataraja – jedna z form boga Śiwy. W języku tamilskim odpowiednikiem Nataradźy jest கூத்தன் Kuttan[potrzebny przypis].

Ikonografia[edytuj | edytuj kod]

Śiwa-Nataradźa ma lewą nogę uniesioną, skierowaną na prawo i ugiętą w kolanie, a prawą również ugiętą w kolanie. Prawą stopą stoi na zabitym demonie Apasmara co symbolizuje zwycięstwo tego boga nad niewiedzą.

W pierwszej ręce Śiwa trzyma damaru (bębenek w kształcie dwóch stożków), co jest symbolem stworzenia, a także jedności dwóch przeciwstawnych pierwiastków: wody i ognia, pierwiastka męskiego i żeńskiego.

Druga dłoń Śiwy jest uniesiona co oznacza opiekę i ochronę, którą otacza on świat.

W trzeciej ręce Śiwy płonie ogień, świadczący o tym, że gdy odpowiedni termin nadejdzie świat zostanie zniszczony.

Czwarta ręka Śiwy wskazuje na jego uniesioną stopę, która jest symbolem zbawienia i wyzwolenia. Śiwę-Nataradźę otacza krąg płomieni, oznaczający, że prawdziwa boska natura rzeczywistości jest ukryta przed człowiekiem.

Taniec[edytuj | edytuj kod]

Nataradźa to powszechne indyjskie hinduistyczne przedstawienie Śiwy jako Boskiego tancerza, podczas swojego tańca. Taniec Śiwy symbolizuje nieustannie dokonywane przez niego niszczenie i tworzenie wszechświata.

Recepcja[edytuj | edytuj kod]

Taka forma Śiwy znajduje w licznych mandirach, najczęściej w postaci posągu czy rzeźby. Najsławniejsza z nich znajduje się w Ćidambaram, w Tamil Nadu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]