Nathalie Delon
_Nathalie_Delon_(2).png)
| |
| Imię i nazwisko |
Francine Canovas |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1941 |
| Data i miejsce śmierci |
21 stycznia 2021 |
| Zawód |
aktorka, scenarzystka, reżyserka |
| Współmałżonek |
Guy Barthelemy |
| Lata aktywności |
1967–2009 |
Nathalie Delon, właściwie Francine Canovas (ur. 1 sierpnia 1941 w Wadżdzie, zm. 21 stycznia 2021 w Paryżu[1]) – francuska aktorka, scenarzystka i reżyserka filmowa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1959 mając 18 lat poślubiła starszego od niej o cztery lata Guya Barthelemy’ego, francuskiego żołnierza. Kilka miesięcy później na świat przyszła ich córka Nathalie i para zamieszkała w Maroku. Ich związek rozpadł się w 1963. Nathalie, nosząca teraz nazwisko Barthelemy, wyjechała do Francji, zostawiając córkę pod opieką ojca[2]. 13 sierpnia 1964 wyszła za mąż za Alaina Delona, z którym miała syna Anthony’ego (ur. 30 września 1964)[3]. Debiutowała na dużym ekranie u boku Delona w dramacie kryminalnym Samuraj (Le Samouraï, 1967) jako Jane Lagrange, traktowana przedmiotowo przez swojego kochanka, tytułowego płatnego zabójcę[4]. Pochlebne opinie krytyków o aktorstwie Alaina Delona szły w parze z nieprzychylnymi o umiejętnościach Nathalie Delon[5]. Znosiła to z coraz większym trudem. Rozczarowana odnalazła się na paryskiej scenie. 25 sierpnia 1968 doszło do rozwodu dekoracyjnej pary francuskiego ekranu[6].
Pojawiła się jeszcze na ekranie w dramacie wojennym Armia cieni (L’Armée des ombres, 1969), kryminale szpiegowskim 48 godzin (When Eight Bells Toll, 1971) z Anthonym Hopkinsem, Sinobrody (Bluebeard, 1972) z udziałem Richarda Burtona i Raquel Welch, komedii kostiumowej Bardzo ładna i bardzo wesoła historia (L'Histoire tres bonne et tres joyeuse de Colinot Trousse-Chemise, 1973) u boku Brigitte Bardot, komediodramacie Romantyczna Angielka (The Romantic Englishwoman, 1975) z Glendą Jackson i Helmutem Bergerem oraz melodramacie kostiumowym Rogera Vadima Wierna żona (Une femme fidele, 1976) jako hrabina Flora De Saint Gilles[7].
Spróbowała też swoich sił jako scenarzystka i reżyser filmu Zawiadomienie o nieszczęśliwym wypadku (Ils appellent ça un accident, 1982), w którym zagrała główną rolę, a także komedii romantycznej Słodkie kłamstwa (Sweet Lies, 1988) z Treatem Williamsem i Joanną Pacułą. Była również autorką piosenki „Island Life” pochodzącej z filmu Romana Polańskiego Frantic (1988)[8].
Zmarła 21 stycznia 2021 w wieku 79 lat w Paryżu na raka[9][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Glamorous French star Nathalie Delon dies at 79. France 24, 2021-01-21. [dostęp 2021-01-21]. (ang.).
- ↑ Nierozważne małżeństwo. Wirtualna Polska, 2021-01-21. [dostęp 2021-01-21]. (pol.).
- ↑ José Augustin: Nathalie Delon a 78 ans : faits sur la vie et la carrière de l'actrice. amomama.fr, 2021-01-21. [dostęp 2021-01-21]. (fr.).
- ↑ Sandra Brennan: Nathalie Delon Biography. AllMovie. [dostęp 2021-01-09]. (ang.).
- ↑ The Delons, Alain and Nathalie. Felwa AlHudaithy, 8 września 2014. [dostęp 2021-01-21]. (ang.).
- ↑ Alain Delon w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Nathalie Delon Biographie. AlloCiné. [dostęp 2021-01-09]. (fr.).
- ↑ Tom Grater: Nathalie Delon Dies: Glamorous French Actress Who Starred In ‘Le Samourai’ Opposite Husband Alain Delon Was 79. Deadline, 2021-01-21. [dostęp 2021-01-21]. (ang.).
- ↑ Jacek Szczerba: Pobrali się potajemnie, poróżnili z powodów politycznych. Nie żyje francuska aktorka Nathalie Delon. „Gazeta Wyborcza”, 22 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-22]. (pol.).
- ↑ Marta Wolf: Zmarła Nathalie Delon. Poinformowani.pl, 21 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-22]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nathalie Delon w bazie IMDb (ang.)
- Nathalie Delon w bazie Filmweb
- Nathalie Delon w bazie Discogs.com (ang.)