Nawoi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Navoiy)
Nawoi
Navoiy
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Uzbekistan

Wilajet

nawojski

Populacja
• liczba ludności


220 000
(2019)

Kod pocztowy

2101000

Położenie na mapie Uzbekistanu
Mapa konturowa Uzbekistanu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Nawoi”
Ziemia40°05′N 65°22′E/40,083333 65,366667
Strona internetowa
Polski cmentarz

Nawoi (uzb. Navoiy, ros. Навои, Nawoj; do 1958 Kermine) – miasto w Uzbekistanie, 150 km na północny zachód od Samarkandy, stolica wilajetu nawojskiego, w dolinie Zarafszanu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W rejonie obecnego miasta biwakowali dawniej pasterze, a także wzniesiono kilka glinianych domostw[1].

W 1942 roku, w rejonie miasta, była formowana polska 7 Dywizja Piechoty. Do dziś pozostały po niej dwa polskie cmentarze wojskowe (w pobliżu dworca głównego i prokuratury).

Miasto zostało zbudowane w 1958 w pobliżu historycznej Karmany. Wznoszono je jako centrum przemysłu chemicznego i lekkiego (początkowo funkcjonowały tu oczyszczalnia bawełny i zakład hodowli jedwabników). Zadanie projektowe powierzono urbanistom z Leningradu. Zbudowano tu m.in. kombinat chemiczny z zakładem nawozów azotowych, elektrownię i cementownię. W centrum założono śródmiejskie jezioro o powierzchni 24 hektarów z plażą i kąpieliskami. Nazwę miasta nadano na cześć poety Alego Szer Nizamaddina Nawoi[1].

Liczba mieszkańców w 1980 wynosiła 90 tys.[1], a w 2010 około 159 tys.[2]

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

W mieście rozwinął się przemysł chemiczny, cementowy, bawełniany oraz spożywczy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Paweł M. Madeyski, Dookoła Buchary, w: Poznaj Świat, nr 11/1980, s.9,30, ISSN 0032-6143.
  2. a b Nawoi, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-31].