Nawojów Śląski
51°09′41″N 15°19′40″E/51,161389 15,327778| wieś | |
 Fragment zabudowy miejscowości | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
195-215[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2011) |
338[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-800[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DLB |
| SIMC |
0190377 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubań  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego  | |
| 51°09′41″N 15°19′40″E/51,161389 15,327778[1]
| |
Nawojów Śląski (do 1945 niem. Schlesisch Haugsdorf [5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Lubań.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Nawojów Śląski to niewielka wieś o długości około 3,8 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, na prawym brzegu Kwisy, na wysokości około 195-215 m n.p.m.[2] Kwisa oddziela wieś od Nawojowa Łużyckiego[2].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nawojów Śląski został założony najprawdopodobniej pod koniec XII wieku przez kolonistów niemieckich[2]. W 1765 roku mieszkało tu 13 kmieci, 29 zagrodników, 16 chałupników i 6 rzemieślników[2]. W 1786 roku we wsi był folwark, szkoła i wiatrak, a mieszkało 13 kmieci, 34 zagrodników i 10 chałupników[2]. W 1825 roku w miejscowości było 95 budynków i szkoła ewangelicka z nauczycielem[2]. W roku 1840 Nawojów Śląski nieco się rozwinął, było to wtedy 113 budynków, szkoła ewangelicka z nauczycielem i folwark, w którym trzymano 1.500 merynosów[2]. W późniejszym okresie pojawił się tu przemysł, między innymi powstała cegielnia i wytwórnia gipsu[2]. W 1926 roku wieś znacznie ucierpiała w wyniku powodzi[2]. Pod koniec II wojny światowej w okolicy miejscowości toczyły się ciężkie walki, w wyniku których została zniszczona część zabudowy[2].
Po 1945 roku Nawojów Śląski znacznie wyludnił się, przez pewien czas pracowała cegielnia, nie podjęły natomiast pracy zakłady gipsowe[2]. W 1978 roku były tu 54 indywidualne gospodarstwa rolne, w 1988 roku ich liczba zmalała do 25[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86169
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 86-88. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 818 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Das Genealogische Orts-Verzeichnis (niem.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
