Nelson Acosta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nelson Acosta
Pełne imię i nazwisko

Nelson Bonifacio Acosta López

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1944
Paso de los Toros

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1969–1971 Huracán Buceo
1972–1976 Peñarol
1977 Everton Viña del Mar 10 (0)
1978–1981 O’Higgins 106 (3)
1982–1984 Fernández Vial 21 (0)
1984 Lota Schwager
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1971–1976  Urugwaj 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1985–1988 Fernández Vial
1988–1991 O’Higgins
1992 Unión Española
1992 Cruz Azul
1993–1996 Unión Española
1993 Chile (tymcz.)
1996–2001 Chile
2002–2003 Cobreloa
2003–2004 Boliwia
2004–2005 Cobreloa
2005–2007 Chile
2007–2010 Everton Viña del Mar
2011–2012 Cobreloa
2012 Deportivo Quito
2014 Everton Viña del Mar
2014–2015 Deportes Iquique
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Nelson Acosta López (ur. 12 czerwca 1944 w Paso de los Toros) – urugwajski piłkarz i trener piłkarski naturalizowany w Chile. Jako zawodnik grał początkowo w klubach w Urugwaju – w Huracanie Buceo Montevideo (1969-1971) i Penarolu Montevideo (1972-1976), z którym zdobył trzy tytuły mistrza kraju. W połowie lat 70. przeniósł się do Chile. Występował w Everton Viña del Mar (1977), CD O’Higgins (1978-1980) i CD Fernández Vial (1981-1983), gdzie rozpoczął pracę szkoleniową.

Ponadto trenował CD O’Higgins (1988-1991), Unión Espanola Santiago (1992 i 1993-1996) i meksykański Cruz Azul. W latach 1996-2001 był selekcjonerem reprezentacji Chile, którą w 1998 roku po szesnastoletniej przerwie wprowadził do finałów mistrzostw świata. Chilijczycy z Marcelo Salasem i Ivánem Zamorano na czele doszli do drugiej rundy, gdzie ulegli 1:4 Brazylii. Rok później podopieczni Acosty zajęli czwarte miejsce w Copa America.

Po rozstaniu z reprezentacją pracował z kadrą Boliwii (2003-2004). Od 2005 roku ponownie był selekcjonerem drużyny narodowej Chile. Złożył wypowiedzenie niedługo po przegranym 1:6 meczu z Brazylią w ćwierćfinale Copa America 2007, kiedy okazało się, że sześciu jego podopiecznych (w tym kapitan Jorge Valdivia) „rażąco złamało dyscyplinę” (chilijska federacja nie ujawniła o co dokładnie chodzi) i następnie zostało surowo ukaranych przez FIFA.