Neva Masquarade
 |
Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Kot Neva Masquerade o oznaczeniach Blue Point | |
| Kod EMS |
NEM |
|---|---|
| Kategoria |
II |
| Pochodzenie | |
| Nazwa angielska |
Neva Masquerade |
| Masa | |
| Standardy rasy (według organizacji felinologicznych) | |
| CFA | |
| FIFe | |
| Punktacja za standard rasy (według FIFe) | |
| Głowa |
25 |
| Uszy |
10 |
| Oczy |
10 |
| Korpus |
20 |
| Ogon |
5 |
| Futro jakość |
25 |
| Kondycja |
5 |
| Uznane odmiany barwne | |
| Kod EMS |
NEM |
Neva Masquerade – rasa kota domowego, zaliczana do ras półdługowłosych, pochodząca z Rosji. Uznana przez FIFe w 2008.
Historia rasy[edytuj | edytuj kod]
Historia rasy jest ściśle związana z rasą kotów syberyjskich. Legenda głosi, że pierwsze koty z oznaczeniami pojawiły się w okolicach Petersburga w XVII wieku. Był to efekt samoistnych krzyżówek kotów syberyjskich z niezwykle popularnymi wówczas na arystokratycznych salonach kotami syjamskimi.
Nazwa kotów Neva Masquerade pochodzi od przepływającej przez Petersburg rzeki Newy i od wystawnych balów maskowych, jakie wydawali rosyjscy władcy. Neva ma na pyszczku oryginalną „maseczkę”, która odróżnia ją od innych kotów syberyjskich.
Moda na syjamy przeminęła, ale ślad ich obecności pozostał – co jakiś czas w miotach dziko umaszczonych i wolno żyjących syberyjczyków rodziły się i rodzą do dziś koty o charakterystycznym, syjamskim ubarwieniu.
Pierwszy standard nevy został przygotowany w 1987, w Związku Radzieckim, w klubie „Kofofiej”, któremu przypisywane jest również autorstwo nazwy – Neva Masquerade.
Charakter[edytuj | edytuj kod]
Nevy charakteryzuje żywy temperament i bogata psychika. Błyskotliwie inteligentne, ciekawskie, przyjacielskie i lojalne, bardzo silnie przywiązują się do opiekuna.
Stosunkowo łatwo adaptują się do nowych warunków i dobrze znoszą podróże, tak więc nadają się również na towarzyszy osób lubiących wyjazdy. Są komunikatywne i nieco bardziej głośne niż ich dziko ubarwieni kuzyni (koty syberyjskie). Głos nevy jest bogaty w barwy i dźwięki.
Chętne do zabawy, wspinaczki i skoków, potrzebują wysokobodźcowego otoczenia, stąd też doskonale radzą sobie w licznej (także wielogatunkowej) gromadzie. Nie ma w nich cienia agresji; raczej unikają bójek i domowych konfliktów.
Kolory[edytuj | edytuj kod]
Obecnie dopuszczalne są wszystkie odmiany barwne oprócz koloru czekoladowego, liliowego, cynamonowego i płowego. Dopuszczalna jest każda ilość bieli. Kocięta rodzą się całkiem białe, bez barwnych znaczeń.
Barwa oczu: Wyłącznie w kolorze niebieskim.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „Kocie Sprawy” marzec 2006, tekst: Aneta Sołowiej