Nicola Slater

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nicola Slater
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1984
Ayr

Wzrost

173 cm

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

650 (24 października 2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

167 (16 września 2013)

Wimbledon

1R (2013)

Nicole Slater (ur. 14 sierpnia 1984 w Ayr) – brytyjska tenisistka.

W przeciągu kariery zwyciężyła w sześciu deblowych turniejach rangi ITF. 24 października 2011 roku zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 650. pozycję. W rankingu deblowym najwyżej była sklasyfikowana na 167. miejscu (16 września 2013 roku). W 2013 roku wraz z Lisą Whybourn otrzymała dziką kartę, dzięki której Brytyjki mogły zadebiutować w wielkoszlemowym Wimbledonie w rozgrywkach deblowych.

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
1. 16/05/2011 Stany Zjednoczone Landisville Twarda Stany Zjednoczone Hsu Chieh-yu Australia Brooke Rischbieth
Australia Storm Sanders
7:5, 6:3
2. 23/05/2011 Stany Zjednoczone Sumter Twarda Australia Bojana Bobusic Australia Ebony Panoho
Australia Storm Sanders
4:6, 7:5, 10–6
3. 21/05/2012 Stany Zjednoczone Sumter Twarda Stany Zjednoczone Jan Abaza Australia Elizabeth Ferris
Japonia Mayo Hibi
7:6(1), 6:3
4. 22/04/2013 Stany Zjednoczone Charlottesville Ceglana Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe Stany Zjednoczone Nicole Gibbs
Stany Zjednoczone Shelby Rogers
6:3, 7:6(4)
5. 03/06/2013 Wielka Brytania Nottingham Trawiasta Australia Maria Sanchez Kanada Gabriela Dabrowski
Kanada Sharon Fichman
4:6, 6:3, 10–8
6. 20/10/2014 Kanada Saguenay Twarda (hala) Belgia Ysaline Bonaventure Kanada Sonja Molnar
Stany Zjednoczone Caitlin Whoriskey
6:4, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]