Naruszenie nietykalności cielesnej
| KK z 1997 | |
| Ciężar gatunkowy |
występek |
|---|---|
| Przepis |
art. 217 § 1 k.k. |
| Kara |
grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku |
| Strona podmiotowa |
umyślna w zamiarze bezpośrednim i ewentualnym |
| Odpowiedzialność od 15. roku życia |
nie |
| Typ kwalifikowany |
nie |
| Typ uprzywilejowany |
tak |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Naruszenie nietykalności cielesnej – występek polegający na uderzeniu pokrzywdzonego lub naruszeniu jego nietykalności cielesnej w inny sposób. Nietykalność cielesna to zakaz podejmowania czynności względem ciała człowieka[1]. Nietykalność cielesną osoby można naruszyć przykładowo poprzez spoliczkowanie, popychanie, oplucie bądź oblanie płynem.
Jeżeli naruszenie nietykalności wywołało wyzywające się zachowanie pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział wzajemnym naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić od wymierzenia kary (art. 217 § 2) podobnie jak przy popełnieniu zniewagi[2].
Jest to przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego.
W podobny sposób regulowały odpowiedzialność za ten występek wcześniejsze kodeksy z 1932 w art. 239 i z 1969 w art. 182.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1138)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Violetta Konarska-Wrzosek, Kodeks karny. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016.
- ↑ W prawie rzymskim zniewagę oraz naruszenie nietykalności cielesnej określano łącznym mianem iniuria (łac. "bezprawie").
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 1 października 2006. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.