Nikołaj Kowalkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Kowalkow
Николай Александрович Ковальков
generał lejtnant generał lejtnant
Data urodzenia

30 września 1851

Data śmierci

po 1927

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Nikołaj Aleksandrowicz Kowalkow, ros. Николай Александрович Ковальков (ur. 30 września 1851, zm. po 1927 w Polsce) – rosyjski wojskowy (generał lejtnant), emigrant.

W 1871 ukończył Korpus Paziów, po czym służył w stopniu korneta w Pułku Kawalergardzkim. W 1875 r. awansował na porucznika, zaś w 1877 r. sztabsrotmistrza. Od 1878 r. dowodził oddziałem szkoleniowym Pułku. W 1880 mianowano go rotmistrzem. W 1881 r. został dowódcą 2 Szwadronu Pułku. W 1889 r. awansował na pułkownika. W 1890 r. odszedł ze służby wojskowej jako oficer rezerwy lejbgwardii Pułku Pawłowskiego. Od 1891 r. służył w Samodzielnym Korpusie Żandarmów w charakterze sztabsoficera do specjalnych poruczeń dowódcy formacji. W 1896 r. przeszedł do lejbgwardii Moskiewskiego Pułku Dragonów. Od 1898 r. pełnił służbę w Sumskim Pułku Dragonów. W tym samym roku objął dowództwo 42 Mitawskiego Pułku Dragonów. W 1900 r. mianowano go generałem majorem, po czym został dowódcą 2 Brygady 12 Dywizji Kawalerii. Wkrótce został dowódcą 1 Brygady 14 Dywizji Kawalerii. W 1907 r. odszedł do rezerwy w stopniu generała lejtnanta. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do służby wojskowej, ale przez cały okres działań wojennych pozostawał pod zwierzchnictwem dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Po rewolucji bolszewickiej 1917 r. przybył do Polski, gdzie zamieszkał. W 1927 wstąpił do Związku Rosyjskich Inwalidów Wojennych. Dalsze jego losy są nieznane.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Siergiej W. Wołkow, Генералитет Российской империи: Энциклопедический словарь генералов и адмиралов от Петра I до Николая II, t. 1-2, 2009