Nikołaj Morozow (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Morozow
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1929
Semipałatyńsk

Data i miejsce śmierci

5 marca 2012
Moskwa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Nikołaj Jefimowicz Morozow (ros. Никола́й Ефи́мович Моро́зов, ur. 3 grudnia 1929 w Semipałatyńskuu zm. 5 marca 2012 w Moskwie) – radziecki polityk, członek KC KPZR (1981–1986), Bohater Pracy Socjalistycznej (1966).

Po ukończeniu technikum drogowego i rolniczego był majstrem w fabryce, później w sowchozie, odbył służbę w Armii Radzieckiej. Od 1953 w KPZR, od 1953 I sekretarz rejonowego komitetu Komsomołu, później zastępca kierownika wydziału Komitetu Obwodowego KPK w Semipałatyńsku. W 1962 ukończył Wyższą Szkołę Partyjną w Ałma-Acie i został I sekretarzem rejonowego komitetu KPK w obwodzie semipałatyńskim, w latach 1966–1970 sekretarz Komitetu Obwodowego KPK w Semipałatyńsku. Od kwietnia 1970 do kwietnia 1978 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPK w Semipałatyńsku, od 4 kwietnia 1978 do 1 września 1986 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPK w Celinogradzie (obecnie Astana), 1976–1981 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR, 1981–1986 członek KC KPZR. W latach 1970–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 8 do 11 kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]