Nikołaj Skripko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Siemionowicz Skripko
Николай Семёнович Скрипко
marszałek lotnictwa marszałek lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1902
Bolderaa (gubernia inflancka), Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

5 grudnia 1987
Moskwa, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1919–1987

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)
Rosyjski wojskowy samolot transportowy Ił-76MD nr boczny 01 o imieniu „Marszałek lotnictwa Skripko”, znajdujący się na stanie 610 Centrum Szkolenia Bojowego oraz Przeszkalania Personelu Latającego Wojskowego Lotnictwa Transportowego w bazie lotniczej Iwanowo-Siewiernyj[1]

Nikołaj Siemionowicz Skripko, ros. Николай Семёнович Скрипко (ur. 22 listopada?/5 grudnia 1902 we wsi Bolderaa w guberni inflanckiej (obecnie Bolderāja, mikrorejon Rygi), zm. 5 grudnia 1987 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, pilot, marszałek lotnictwa ZSRR.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wstąpił do Armii Czerwonej w 1919 roku. W okresie wojny domowej w Rosji walczył na Dalekim Wschodzie. Na początku wojny radziecko-niemieckiej dowódca 3 Korpusu Bombowego Lotnictwa Dalekiego Zasięgu (1941), później dowódca lotnictwa 5 Armii i zastępca dowódcy lotnictwa Frontu Południowo-Zachodniego (1941). 9 listopada 1941 roku mianowany generałem majorem lotnictwa. Od marca 1942 roku zastępca dowódcy lotnictwa dalekiego zasięgu, a od grudnia 1944 pierwszy zastępca dowódcy 18 Armii Lotniczej. Uczestniczył w działaniach bojowych lotnictwa dalekiego zasięgu w rejonie Leningradu i Stalingradu, na Kaukazie Północnym, podczas bitwy pod Kurskiem, na Krymie i w czasie walk na terenach Białorusi, krajów bałtyckich i Prus Wschodnich. 21 lipca 1942 roku otrzymał stopień generała porucznika lotnictwa, 13 marca 1944 stopień generała pułkownika lotnictwa, a 19 sierpnia 1944 stopień marszałka lotnictwa ZSRR.

Po drugiej wojnie światowej jeden z twórców radzieckiego wojskowego lotnictwa transportowego, którym dowodził przez 14 lat (lata 1955–1969). W latach 60. XX wieku, pod dowództwem Nikołaja Skripko, wzrosła rola radzieckiego wojskowego lotnictwa transportowego podczas wydarzeń politycznych na świecie – działało ono m.in. w Laosie, Wietnamie, Kambodży, Jemenie, Egipcie, Syrii, Iraku, Algierii i Czechosłowacji[2].

Od 1927 roku członek Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR), w latach 1961–1966 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej KC KPZR. Autor pamiętników wydanych w 1981 roku. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].

W 1995 roku imieniem Nikołaja Skripko nazwano 610 Centrum Szkolenia Bojowego oraz Przeszkalania Personelu Latającego Wojskowego Lotnictwa Transportowego w bazie lotniczej Iwanowo-Siewiernyj.

W 2002 roku, w stulecie urodzin, jego imieniem nazwano wojskowy samolot transportowy Ił-76MD nr boczny 01[2], znajdujący się na stanie 610 Centrum Szkolenia Bojowego oraz Przeszkalania Personelu Latającego Wojskowego Lotnictwa Transportowego[1].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • gen. mjr lotnictwa 09 listopada 1941;
  • gen. por. lotnictwa 21 lipca 1942;
  • gen. płk lotnictwa 13 marca 1944;
  • marszałek lotnictwa 19 sierpnia 1944.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I Medale ZSRR oraz odznaczenia zagraniczne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ильюшин Ил-76МД, Бортовой № 01. russianplanes.net. [dostęp 2011-02-18]. (ros.).
  2. a b Полет продолжается. redstar.ru, 2002-12-05. [dostęp 2011-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-07-29)]. (ros.).
  3. Московский некрополь. СКРИПКО Николай Семёнович (1902 – 1987)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]