Nikołaj Smielakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Smielakow
Николай Смеляков
Pełne imię i nazwisko

Nikołaj Nikołajewicz Smielakow

Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1911
Spassk, Gubernia tambowska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1995
Moskwa

Minister Przemysłu Maszynowego ZSRR
Okres

od 1956
do 1957

I Sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Gorki
Okres

od 1957
do 1958

Poprzednik

Nikołaj Ignatow

Następca

Leonid Jefremow

Prezes radzieckiej firmy handlowej Amtorg w Nowym Jorku
Okres

od 1958
do 1959

Poprzednik

stanowisko nieobsadzone

Wiceminister Handlu Zagranicznego ZSRR
Okres

od 1959
do 1986

podpis
Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Nagroda Leninowska
Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR)

Nikołaj Nikołajewicz Smielakow, ros. Николай Николаевич Смеляков, Nikołaj Smieliakow (ur. 1 kwietnia?/14 kwietnia 1911 w Spassku, Gubernia tambowska, zm. 1 kwietnia 1995 w Moskwie) – radziecki polityk, minister inżynierii ZSRR (1956-1957), I sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Gorkim (obecnie Niżny Nowogród) w latach 1957-1958.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. W latach 1930-1934 studiował w Moskiewskim Instytucie Inżynierii Maszyn Rolniczych im. Kalinina, po czym został technologiem w fabryce parowozów w Kołomnie (Коломенский тепловозостроительный завод имени В. В. Куйбышева). Od grudnia 1934 do listopada 1935 służył w Armii Czerwonej, potem wrócił do pracy w fabryce w Kołomnie kolejno jako technolog, majster, starszy majster i zastępca kierownika warsztatu. Od 1939 w WKP(b), od września 1939 do kwietnia 1940 ponownie w Armii Czerwonej, później kierownik warsztatu i zastępca głównego metalurga w fabryce parowozów, 1941 odkomenderowany służbowo do Niemiec do firmy MAN, w 1942 zastępca głównego metalurga fabryki nr 38 Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR w Kirowie, później kierownik warsztatu, zastępca głównego metalurga i główny metalurg w fabryce „Krasnoje Sormowo” w Gorkim, od października 1950 do grudnia 1955 dyrektor tej fabryki. W okresie lat 1955/1956 - I sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR w Gorkim, od 21 stycznia 1956 do 10 maja 1957 minister przemysłu maszynowego ZSRR, od 29 maja do grudnia 1957 przewodniczący Sownarchozu Gorkowskiego Ekonomicznego Rejonu Administracyjnego. Od 23 grudnia 1957 do 23 sierpnia 1958 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Gorkim, 1958-1959 prezes radzieckiej firmy handlowej Amtorg w Nowym Jorku, od października 1959 do grudnia 1986 zastępca ministra handlu zagranicznego ZSRR, następnie na emeryturze. Zmarł w Moskwie, pochowany w Spassku. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 5 kadencji.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]