Nikodem (Nagajew)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikodem
Nikołaj Nagajew
Biskup Richmond i Wielkiej Brytanii
Kraj działania

Wielka Brytania

Data urodzenia

11 listopada 1883

Data śmierci

17 października 1976

Miejsce pochówku

Cmentarz Brompton w Londynie

Arcybiskup Richmond i Wielkiej Brytanii
Okres sprawowania

1968–1976

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Inkardynacja

Eparchia brytyjska i irlandzka

Śluby zakonne

1943

Prezbiterat

1943

Chirotonia biskupia

18 lipca 1954

Odznaczenia
Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 lipca 1954

Miejscowość

Bruksela

Miejsce

Cerkiew św. Hioba

Konsekrator

Jan (Maksymowicz)

Współkonsekratorzy

Aleksander (Łowczi), Leoncjusz (Bartoszewicz)

Nikołaj Wasiliewicz Nagajew, ros. Николай Васильевич Нагаев (ur. 1883, zm. 17 października 1976 w Londynie) – rosyjski wojskowy (generał major), emigracyjny publicysta i biskup prawosławny, kapelan 4 pułku Rosyjskiego Korpusu Ochronnego podczas II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył 1 korpus kadetów, a następnie Pawłowską Szkołę Wojskową. Służył w lejbgwardii 2 gwardyjskiego batalionu strzeleckiego. W 1910 r. ukończył Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego, po czym powrócił do macierzystego batalionu, rozwiniętego wkrótce w pułk.

Brał udział w I wojnie światowej. W 1916 został odznaczony Orderem św. Jerzego 4 klasy. Awansował do stopnia pułkownika. W 1917 został w stopniu generała majora dowódcą 2 carskosiołowego pułku strzeleckiego lejbgwardii. Pod koniec 1917 przystąpił do białych. W 1918 walczył z bolszewikami na Kubaniu jako dowódca samodzielnego batalionu piechoty Kozaków kubańskich. Pod koniec 1918 uczestniczył w formowaniu gwardyjskich oddziałów wojskowych w armii białych. Od 1919 był szefem sztabu samodzielnej dywizji gwardyjskiej gen. Nikołaja I. Stackelberga. Po ewakuacji wojsk białych z Krymu do Gallipoli w listopadzie 1920 r., zamieszkał w Serbii. Był autorem wspomnień z okresu wojny domowej w Rosji pt. „В памятные дни гвардейских стрелков” (Tallinn, 1932) i artykułu pt. „Некоторые особенности гражданской войны на Юге России в 1918— 1920 гг. (Ездящая пехота)” (Belgrad, 1921).

W okresie II wojny światowej podjął współpracę z Niemcami. W 1943 wstąpił do prawosławnego klasztoru, przyjmując imię mnisze Nikodem. W 1944 wstąpił do Rosyjskiego Korpusu Ochronnego, zostając kapelanem 4 pułku. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Wielkiej Brytanii. W 1954 w cerkwi św. Hioba w Brukseli został wyświęcony na biskupa Richmond i Wielkiej Brytanii w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]