Niziny (powiat buski)
50°30′10″N 21°04′16″E/50,502778 21,071111
 |
Ten artykuł od 2009-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
659[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-142[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TBU |
| SIMC |
0275352[4] |
Położenie na mapie gminy Tuczępy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu buskiego  | |
| 50°30′10″N 21°04′16″E/50,502778 21,071111[1]
| |
Niziny – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Tuczępy[5][4].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0275369 | Czworaki | część wsi |
| 0275375 | Gajówka | kolonia |
| 0275381 | Młyńczyska | osada |
| 0275398 | Nowa Wieś | kolonia |
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niziny, po jej zniesieniu w gromadzie Koniemłoty. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Nizin.
| Nazwy części wsi | Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu |
|---|---|
|
|
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy nazwa wsi pada w 1433 roku podczas sporów sądowych o dziesięcinę z tej wsi. Pierwszym zanotowanym właścicielem był Wojciech z Nizin. Według Jana Długosza wieś w połowie XV wieku należał do rodziny Szczepieckich (Mikołaj Szczepiecki). Nazwa pochodzi od nizinnego ukształtowania terenu. W 1579 roku część wsi należała do Katarzyny Zielińskiej, druga część należała do Jakuba Krassowskiego. We wsi mieszkało jedenastu kmieci na pięciu i pół łanie ziemi oraz dwie rodziny zagrodników z ziemią i cztery rodziny zagrodnicze bez ziemi. Wieś zamieszkiwało też trzech komorników oraz jedna rodzina rzemieślników. W 1827 roku wieś liczyła 29 domów i 276 mieszkańców. W końcu XIX wieku wieś należała do gminy Oględów. We wsi odnotowano w końcu XIX wieku młyn amerykański, pokłady kamienia i torfu. Wieś w tym czasie miała 58 samodzielnych gospodarzy na 395 morgach ziemi.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Młyńczyska – siedlisko to powstało przy młynie wodnym zbudowanym około 1850r, stąd też jego nazwa. Znajdujący się tam młyn pomimo swojego sędziwego wieku – przekroczył 150 lat, istnieje i ma się dobrze, jest wyposażony (większość urządzeń pochodzi sprzed II wojny Światowej) – chociaż teraz funkcjonuje jedynie jako lokalne muzeum.
- Kościół Św.Stanisława b.m zbudowano w latach 1977-1978, poświęcił go 10 X 1978 r. bp Jan Gurda. Dnia 28 XII 1981 r. bp Stanisław Szymecki erygował parafię, wydzieloną z parafii w Tuczępach.
- aleja starych lip i kasztanów to aleją można było dotrzeć do dworku rodziny Radziwiłłów. Dworek został rozebrany,a pamiątka uwieczniającą w pamięci mieszkańców istnienie dworka jest właśnie aleja starych lip i kasztanów.
- młyn z początku XX w.Należał do majątku rodziny Radziwiłłów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87637
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 8 [dostęp 2022-02-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 815 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 16, 77-96.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
| Nazwy zniesione |
|
