Nkosazana Dlamini-Zuma
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przewodniczący Komisji Unii Afrykańskiej | |
| Okres |
od 15 października 2012 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw wewnętrznych | |
| Okres |
od 10 maja 2009 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych | |
| Okres |
od 17 czerwca 1999 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Nkosazana Clarice Dlamini-Zuma (ur. 27 stycznia 1947 w Natal) – południowoafrykańska polityk i działaczka przeciw apartheidowi, minister zdrowia w latach 1994–1999, minister spraw zagranicznych od 1999 do 2009. Minister spraw wewnętrznych w latach 2009–2012, przewodnicząca Komisji Unii Afrykańskiej od 2012 do 2017.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Nkosazana Dlamini-Zuma, z pochodzenia Zuluska, urodziła się w prowincji Natal jako najstarsza z ośmiorga dzieci. W 1967 ukończyła szkołę średnią w Amanzimtoti. W 1971 rozpoczęła studia z dziedziny zoologii i botaniki na University of Zululand, na którym zdobyła stopień licencjacki. Następnie rozpoczęła studia medyczne na University of Natal[1].
W trakcie studiów w latach 70. XX w. została aktywną działaczką, wówczas podziemnego, Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC). Została również członkinią Organizacji Studentów Południowoafrykańskich, a w 1976 jej wiceprzewodniczącą[1].
W 1976 udała się na emigrację do Wielkiej Brytanii. W 1978 ukończyła studia medyczne na University of Bristol. Następnie wróciła do Afryki i pracowała jako lekarka w rządowym szpitalu w Mbabane w Suazi, gdzie spotkała również swojego przyszłego męża, Jacoba Zumę. W 1986 powróciła do Wielkiej Brytanii, by uzyskać dyplom ze specjalizacji w tropikalnych chorobach dziecięcych w School of Tropical Medicine Uniwersytetu w Liverpoolu[1]. Następnie pracowała w Komitecie Zdrowia ANC oraz została dyrektorką brytyjskiej organizacji pozarządowej ds. zdrowia i uchodźców Health and Refugee Trust.
Po legalizacji działalności ANC w 1990, Dlamini-Zuma wróciła do RPA. W 1992, w czasie rozmów na temat zniesienia polityki apartheidu w Południowej Afryce, wchodziła w skład Komitetu Doradczego ds. Równości Płci. W 1994 weszła w skład Zgromadzenia Narodowego. W latach 1994–1999 zajmowała stanowisko ministra zdrowia w gabinecie prezydenta Nelsona Mandeli[1]. W 1999 z jej inicjatywy przyjęto ustawę Tobacco Products Control Bill, która zakazywała palenia tytoniu w miejscach publicznych. W czerwcu 1999 rozwiodła się z Jacobem Zumą.
17 czerwca 1999 Nkosazana Dlamini-Zuma objęła funkcję ministra spraw zagranicznych w gabinecie prezydenta Thabo Mbekiego. Stanowisko to zachowała również w rządzie prezydenta Kgalemy Motlanthe. Na czele dyplomacji stała do 10 maja 2009, kiedy objęła funkcję ministra spraw wewnętrznych w rządzie swego byłego męża i nowego prezydenta Jacoba Zumy[1][2]. Zajmowała je do października 2012[1].
15 lipca 2012 wybrana na stanowisko przewodniczącej Komisji Unii Afrykańskiej na czteroletnią kadencję. Urząd objęła 15 października 2012, zastępując Jeana Pinga[1][3]. Ponieważ w lipcu 2016 członkowie Unii Afrykańskiej nie zdołali wybrać jej następcy, pozostała dalej na stanowisku do 14 marca 2017, kiedy zastąpił ją Moussa Faki[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Nkosazana Dlamini Zuma - Profile. au.in. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ "Zuma calms markets with new cabinet", BBC News, 10 maja 2009.
- ↑ Nkosazana Dlamini-Zuma - szefowa rządu Afryki. konflikty.wp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-18)]., wp.pl, 16 października 2012.
- ↑ Chad's foreign minister secures top post at African Union. reuters.com, 2017-01-30. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).
- ↑ March 2017. rulers.org. [dostęp 2017-03-15].