Nowosybirska Państwowa Filharmonia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowosybirska Państwowa Filharmonia
Новосибирская государственная филармония
Ilustracja
Dom Lenina, siedziba filharmonii
Państwo

 Rosja

Obwód

 nowosybirski

Miejscowość

Nowosybirsk

Położenie na mapie Nowosybirska
Mapa konturowa Nowosybirska, u góry znajduje się punkt z opisem „Nowosybirska Państwowa FilharmoniaНовосибирская государственная филармония”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowosybirska Państwowa FilharmoniaНовосибирская государственная филармония”
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego
Mapa konturowa obwodu nowosybirskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowosybirska Państwowa FilharmoniaНовосибирская государственная филармония”
Ziemia55°01′40,692″N 82°55′19,178″E/55,027970 82,921994
Strona internetowa

Nowosybirska Państwowa Filharmonia (ros. Новосибирская государственная филармония) – filharmonia znajdująca się w rosyjskim mieście Nowosybirsk. Jej siedziba mieści się w tzw. Domu Lenina. Jedna z największych tego typu instytucji w Federacji Rosyjskiej[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nowosybirski Filharmonia została powołana do życia 1 stycznia 1937 roku[2]. Początkowo jej siedziba znajdowała się w jednym z budynków zlokalizowanych na terenie Parku Centralnego[1]. Zwrotnym momentem w rozwoju instytucji był atak Niemiec na ZSRR w 1941 roku. Od 3 września 1941 do 4 czerwca 1944 roku do Nowosybirska ewakuowano Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Leningradzkiej, którą kierował słynny dyrygent Jewgienij Mrawinski[3]. Obecność tak znamienitej orkiestry sprawiła, że życie muzyczne w syberyjskiej metropolii, mimo trudów wojny, rozkwitło[3]. To właśnie tu odbyła się sowiecka premiera VII Symfonii oraz światowa prapremiera VIII Symfonii autorstwa Dmitrija Szostakowicza[3]. Przez czas wojenny w Nowosybirsku zagrano łącznie 5520 różnych koncertów, od 1941 roku działacze Nowosybirskiej Filharmonii zaczęli organizować także otwarte wykłady na temat historii i teorii muzyki[3].

Po zakończeniu II wojny światowej Nowosybirska Filharmonia nadal się rozwijała. Powstała m.in. Wielka Sala Filharmonii, a w 1956 roku założona została Akademicka Orkiestra Symfoniczna Nowosybirskiej Filharmonii[4]. Orkiestra ta stała się szczególną chlubą filharmonii, koncertowała w większości największych miast Rosji, a także odwiedziła wiele obcych państw, m.in. Włochy, Austrię, Wielką Brytanię, Niemcy, Japonię, Chińską Republikę Ludową, Bułgarię, Hiszpanię, Holandię, Szwajcarię, Francję, Portugalię i inne kraje[4]. W 1985 roku Nowosybirska Państwowa Filharmonia otrzymała nową siedzibę, którą stał się tzw. Dom Lenina w Nowosybirsku[5]. W związku z przenosinami Nowosybirskiej Filharmonii do Domu Lenina rozgorzały dyskusje, szczególnie wśród sympatyków i zwolenników systemu sowieckiego, czy instytucja ta jest godna mieścić się w budynku poświęconym pamięci Włodzimierza Lenina[1]. Władze filharmonii planowały początkowo zmienić oficjalną nazwę budynku (np. na Dom Muzyki), ale w obawie przed protestami wycofały się z tego pomysłu[1].

Nowosybirska Filharmonia obecnie[edytuj | edytuj kod]

Każdego miesiąca Nowosybirska Państwowa Filharmonia organizuje około pięćdziesięciu koncertów w różnych obiektach na terenie syberyjskiej metropolii[6]. Rocznie grupy związane z filharmonią dają około 2000 koncertów różnego typu, zarówno na terenie miasta jak i na obszarze obwodu nowosybirskiego[6]. W swej głównej siedzibie filharmonia dysponuje salą, mogącą pomieścić łącznie 444 widzów[7]. Filharmonia dysponuje także własną biblioteką, archiwum oraz muzeum[1].

Wybrane grupy artystyczne Nowosybirskiej Filharmonii[edytuj | edytuj kod]

W skład Nowosybirskiej Państwowej Filharmonii wchodzą m.in. następujące grupy:

  • Nowosybirska Akademicka Orkiestra Symfoniczna
  • Chór Kameralny
  • Orkiestra Kameralna
  • Kwartet "Filharmonica"
  • Orkiestra jazzowa "Syberyjski Dixieland"
  • Rosyjska Akademicka Orkiestra
  • Grupa "Syberyjski Brass"
  • Grupa muzyki dawnej "Insula Magica"
  • Chór ludowy i inne[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Siburbia.ru: А в подвале у нас духи и привидения. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  2. Afisha.acdem.org: Новосибирская государственная филармония. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-06)]. (ros.).
  3. a b c d Timix.nios.ru: Музыкальная культура Новосибирска. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  4. a b Philharmonia-nsk.ru: Новосибирский филармонический оркестр. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-21)]. (ros.).
  5. Nsk.novosibdom.ru: Дом Ленина. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  6. a b Domanesidi.ru: Новосибирская Государственная Филармония. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-06)]. (ros.).
  7. Rosteatr.ru: Новосибирская государственная филармония. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ros.).
  8. Philharmonia-nsk.ru: Наши коллективы. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-18)]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]