Nueva canción

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nueva canción (hiszp.; wym. [ˈnweβa kanˈθjon] lub [kanˈsjon] = „nowa piosenka”) – gatunek pieśni latynoamerykańskiej[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Nueva canción inspirowana muzyką ludową została w dużej mierze uformowana na początku lat 70. XX w. przez chilijskich muzyków, aktywnych podczas pierwszych demokratycznych wyborów powszechnych i prezydentury Salvadora Allende (1970–1973). Pieśń ta nie ma charakteru stricte politycznego, wyraża raczej energię, nadzieje i doświadczenia tamtych czasów. Znanymi wykonawcami tego gatunku byli m.in. Víctor Jara, Patricio Manns, Angel Parra i Isabel Parra oraz zespół Inti-Illimani, który po 1973 stał się w Europie ambasadorem nueva canción i ruchu solidarnościowego na wygnaniu[1].

W latach 70. i 80. XX wieku, kiedy w Ameryce Południowej dominowały dyktatury wojskowe, prześladowani przez nich muzycy nueva canción spotkali się na koncertach i festiwalach pokojowych w Nikaragui, Meksyku, Peru, na Kubie, w Argentynie i Brazylii. Wśród zaangażowanych muzyków byli Mercedes Sosa, Leon Gieco, Chico Buarque, Milton Nascimento, Silvio Rodríguez, Pablo Milanés, Daniel Viglietti i inni[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Jan Fairley: Nueva canción. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2020-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-02)]. via Oxford University Press. (ang.).