Numeracja rachunku bankowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Numeracja rachunków bankowych – standard określający sposób tworzenia numeru rachunku bankowego stanowiącego jednoznaczny identyfikator rachunku klienta w transakcjach płatniczych.

Numeracja rachunków bankowych w Polsce[edytuj | edytuj kod]

W polskim systemie bankowym na poziomie krajowym funkcjonuje obecnie standard numeracji rachunków bankowych zgodny z opracowaną przez NBP Polską Normą NRB, tj. Numer Rachunku Bankowego (PN-F 01102: grudzień 2000 Bankowość i pokrewne usługi finansowe Numer Rachunku Bankowego (NRB) – Elementy i zasady tworzenia.). Standard NRB jest jedynym obowiązującym w transakcjach płatniczych na poziomie krajowym standardem numeracji rachunków bankowych. Od 2011 roku NRB jest wystarczającym identyfikatorem stron transakcji. Zgodnie z Polską Normą NRB (PN-F 01102, grudzień 2000) zapis Numeru Rachunku Bankowego w środowisku elektronicznym ma następującą postać:

2n8n16n

gdzie:

  • 2n to 2-cyfrowa liczba kontrolna;
  • 8n to 8-cyfrowy numer rozliczeniowy jednostki organizacyjnej banku;
  • 16n to 16-cyfrowy numer porządkowy rachunku (bank może nadawać dla własnych potrzeb numery krótsze, ale tworząc pełny numer w standardzie NRB, należy uzupełnić ten człon do długości 16 cyfr).

NRB w środowisku elektronicznym stanowi ciąg o stałej liczbie znaków – 26 cyfr, nie oddzielonych separatorem ani spacją. W formie papierowej NRB należy zapisywać oddzielając pojedynczą spacją liczbę kontrolną od pozostałych elementów, które z kolei należy oddzielać pojedynczą spacją co cztery znaki.

Krajowy numer rachunku bankowego oparty na NRB jest podstawą do wygenerowania numeru rachunku bankowego zgodnego z IBAN (tj. International Bank Account Number), czyli standardową numeracją rachunku bankowego obowiązującą obecnie w międzynarodowych transakcjach płatniczych. Norma IBAN została wypracowana przez Europejski Komitet Standardów Bankowych (ECBS) oraz Międzynarodową Organizację Normalizacyjną ISO (ISO 13616:2003 Banking and related financial services -- International bank account number (IBAN)).

NRB pozbawiony pierwszych dwóch cyfr (tj. liczby kontrolnej) stanowi Podstawowy Numer Rachunku Bankowego tzw. BBAN (Basic Account Number). BBAN jest to 8 cyfrowy numer rozliczeniowy jednostki organizacyjnej banku i 16 cyfrowy numer porządkowy rachunku, zgodny z NRB.

NRB, rozszerzony o kod literowy identyfikujący kraj według normy ISO stanowi IBAN (w przypadku Polski ten kod to PL).

Identyfikator banku definiują cyfry od 3 do 6 numeru rachunku bankowego. W przypadku banków komercyjnych czwartą cyfrą jest zawsze 0[1]. Zestawienie identyfikatorów poszczególnych banków komercyjnych działających na terenie Polski:

Identyfikator Nazwa banku
1010 Narodowy Bank Polski
1020 PKO BP
1030 Bank Handlowy (Citi Handlowy)
1050 ING
1060 BPH
1090 BZ WBK
1130 BGK
1140 mBank, Orange Finanse
1160 Bank Millennium
1240 Pekao
1280 HSBC
1320 Bank Pocztowy
1470 Bank Millennium
1540 BOŚ
1580 Mercedes-Benz Bank Polska
1610 SGB - Bank
1670 RBS Bank (Polska)
1680 Plus Bank
1750 BNP Paribas Bank Polska SA
1840 Societe Generale
1870 Nest Bank
1910 Deutsche Bank Polska
1930 Bank Polskiej Spółdzielczości
1940 Credit Agricole Bank Polska
1950 Idea Bank
2030 BNP Paribas Bank Polska SA
2070 FCE Bank Polska
2120 Santander Consumer Bank
2130 Volkswagen Bank
2140 Fiat Bank Polska
2160 Toyota Bank
2190 DNB Bank Polska SA
2480 Getin Noble Bank
2490 Alior Bank, T-Mobile Usługi Bankowe

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukasz Miśkiewicz, Identyfikacja banku po numerze konta – zobacz, jak to zrobić!, „Polakoszczedza.pl”, 18 marca 2018 [dostęp 2018-03-19] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Narodowy Bank Polski, Numeracja banków i rachunków bankowych, Warszawa, 2014.
  • Polska Norma Numeru Rachunku Bankowego PN-F 01102: grudzień 2000 Bankowość i pokrewne usługi finansowe Numer Rachunku Bankowego (NRB) – Elementy i zasady tworzenia.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]