Ołeksandr Porycki
| Pełne imię i nazwisko |
Ołeksandr Iwanowycz Porycki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ołeksandr Iwanowycz Porycki, ukr. Олександр Іванович Порицький, ros. Александр Иванович Порицкий, Aleksandr Iwanowicz Poricki (ur. 22 sierpnia 1970 w Chmielnickim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Wychowanek Szkoły Sportowej nr 1 w Chmielnickim. Pierwszy trener Jurij Szapowałow. W 1987 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Podilla Chmielnicki. W 1989 został piłkarzem zespołu Karpaty Kamionka Bużańska. Po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę debiutował w składzie Krystału Czortków. Latem 1993 został zaproszony do wyższoligowego Weresu Równe, ale rozegrał tylko jeden mecz w Pucharze Ukrainy. W połowie marca 1994 powrócił do Podilla Chmielnicki. Latem 2000 przeniósł się do FK Krasiłów, a po zakończeniu sezonu odszedł do Frunzeńca Sumy. W 2002 bronił barw amatorskiego zespołu Sokił Brzeżany, a podczas przerwy zimowej sezonu 2002/03 po raz kolejny wrócił do Podilla Chmielnicki, w którym zakończył karierę piłkarza w końcu 2003 roku. Potem grał w zespołach amatorskich Iskra-Podilla Teofipol i Zoria Chorostków.
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw pracował w Szkole Piłkarskiej w Chmielnickim[1]. Potem przyłączył się do sztabu szkoleniowego Dynamo-Chmelnyćkyj Chmielnicki, w którym pomagał trenować bramkarzy[2]. Kiedy trener Wiktor Murawski podał się do dymisji, od lutego do kwietnia pełnił obowiązki głównego trenera klubu[3]. Potem dalej pomagał trenować bramkarzy w chmielnickim klubie[4]. W lipcu 2013 został zaproszony do sztabu szkoleniowego klubu Wołyni Łuck, gdzie pomagał trenować bramkarzy drużyny U-21[5].
Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]
- Podilla Chmielnicki
- mistrz grupy A Ukraińskiej Drugiej Ligi: 1998
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Юнаки вшанували Олександра Громницького | Новини Вінниці - 20 хвилин
- ↑ Порицький: “Ми не заслуговували на поразку” - Новости Хмельницкого - Хмельницкий - бизнес портал. [dostęp 2015-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Головний тренер „Динамо” (Хмельницький) подав у відставку - UA-Футбол
- ↑ „Динамо"-"Десна” 1:0 - сенсаційна перемога | Новини Хмельницького „Є” | ye.ua. [dostęp 2015-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-24)].
- ↑ Спорт у Луцьку: плани «Волині» молодої
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ołeksandr Porycki w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
- Ołeksandr Porycki w bazie Football Facts (ros.)
- Ołeksandr Porycki w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)