Ara Pacis
41°54′23″N 12°28′32″E/41,906389 12,475556 Zrekonstruowany ołtarz | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Rozpoczęcie budowy |
13 p.n.e. |
| Ukończenie budowy |
9 p.n.e. |
| Odbudowano |
1938 |
Położenie na mapie Rzymu  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Położenie na mapie Lacjum  | |
| 41°54′23″N 12°28′32″E/41,906389 12,475556
| |
Ara Pacis, Ołtarz Pokoju, Ara Pacis Augustae – marmurowy ołtarz (ara) wzniesiony przez cesarza Oktawiana Augusta na wschodnim krańcu Pola Marsowego po zachodniej stronie via Flaminia w Rzymie, na pamiątkę zakończenia długotrwałych wojen domowych i zaprowadzenia pokoju (Pax Romana). August ślubował wzniesienie ołtarza po powrocie do miasta z kampanii w Galii i Hiszpanii w dniu 4 lipca 13 roku p.n.e. Jego uroczystego poświęcenia dokonano 30 stycznia 9 roku p.n.e.[1], w dniu urodzin cesarzowej Liwii[2]. Obecnie zrekonstruowany w pobliżu swojej oryginalnej lokalizacji[3].
Budowla wzniesiona została na planie prostokąta o wymiarach 11,65×10,62 m. Składa się z usytuowanego na podniesieniu ołtarza i okalającego go ogrodzenia z przejściami we wschodnim i zachodnim boku. Do jej konstrukcji użyto bloków marmuru z Luna[2]. Ołtarz składa się ze stołu ofiarnego i dwóch skrzydeł bocznych. Zdobił go fryz przedstawiający procesję sześciu westalek wraz z kapłanem i liktorami oraz pochód złożony z ofiarników i zwierząt ofiarnych[2]. Ogrodzenie udekorowane jest od strony zewnętrznej i wewnętrznej umieszczonymi w dwóch poziomach płaskorzeźbami. Wewnątrz w dolnym pasie umieszczono ryzality, w górnym zwisające z bukranionów girlandy z kwiatów i owoców[2]. Od strony zewnętrznej w dolnym poziomie wszystkich ścian umieszczono motyw wici akantu, z wkomponowanymi wizerunkami ptaków, motyli i małych zwierząt. Na ciągłych ścianach północnej i południowej umieszczono bogate sceny figuralne przedstawiające uroczystą procesję z dnia 4 lipca 13 p.n.e., w skład której wchodzą członkowie rodziny cesarskiej[2]. Na płaskorzeźbie przy głównym, zachodnim wejściu ukazano po lewej stronie Romulusa i Remusa z wilczycą oraz Marsa i pasterza Faustulusa, po prawej zaś ofiarę Eneasza. Na ścianie przy wejściu wschodnim ukazano z prawej strony personifikację bogini Romy, z lewej zaś alegoryczną wizję Pax Romana: siedzącą na skale boginię Tellus obejmującą dwójkę dzieci, otoczoną przez symbole dostatku: owoce, kwiaty, kłosy zboża, wołu i owieczkę[2].
Fundamenty oryginalnego ołtarza znajdują się obecnie w podziemiach Palazzo Ottoboni Fiano Almagià[3]. Podczas budowy pałacu w 1568 roku odkryto liczne fragmenty zdobiących niegdyś Ara Pacis dekoracji rzeźbiarskich, które następnie zostały rozproszone po licznych muzeach, trafiając m.in. do Florencji, Paryża i Wiednia[1][3]. Przeprowadzone w latach 1903 i 1937–1938 kompleksowe prace archeologiczne pozwoliły odtworzyć dokładny plan ołtarza[1]. W 1938 roku w ramach zleconej przez Mussoliniego przebudowy miasta w duchu faszystowskim dokonano rekonstrukcji Ołtarza Pokoju w pobliżu jego pierwotnej lokalizacji. Obiekt jest jednak przeorientowany w stosunku do swojego wcześniejszego położenia, obrócony o 90°[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
-
Widok frontalny -
-
-
Detal, płaskorzeźba przedstawiająca Marka Agrypę -
Detal, płaskorzeźba
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 287-288. ISBN 0-8018-4300-6.
- ↑ a b c d e f Wielka Historia Świata. T. 3. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 358-359. ISBN 83-85719-84-9.
- ↑ a b c d Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 59-61. ISBN 1-884964-80-X.