O wilku i siedmiu koźlątkach

O wilku i siedmiu koźlątkach

Der Wolf und die sieben jungen Geißlein

Ilustracja Karla Fahringera (1874–1952)
Autor	Bracia Grimm
Typ utworu	Baśń
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Niemcy
Język	niemiecki
Data wydania	1812 (w zbiorze Baśni)

Ilustracja Heinricha Leutemanna i Carla Offterdingera

O wilku i siedmiu koźlątkach (niem. Der Wolf und die sieben jungen Geißlein) – baśń ludowa spisana i opublikowana przez braci Grimm w 1812 roku w ich zbiorze Baśni (tom 1, nr 5).

Tytuł alternatywny: Wilk i siedem koźlątek.

Treść

Główną bohaterką jest koza, która miała siedmioro dzieci - koźlątek. Pewnego dnia zawołała dzieci do siebie i oświadczyła, że musi wyjść do lasu. Ostrzegła, żeby miały się na baczności przed złym i podstępnym wilkiem, który może je zjeść. Pouczyła, że wilka rozpoznają po szorstkim głosie i czarnych łapach. Koźlęta obiecały matce, że będą ostrożne i koza wyszła z domu. Jakiś czas później rozległo się pukanie do drzwi. Po chwili zza drzwi dobiegł głos - "otwórzcie kochane dzieci. To ja wasza matka". Ale koźlęta rozpoznały wilka po głosie i nie otworzyły drzwi. Wilk poszedł wówczas do sklepu, kupił kredę i połknął ją. Jego głos stał się od kredy delikatny. Powrócił do domu koźlątek i ponowił próbę. Jednak dzieci kazały mu pokazać łapę przez okno, a kiedy przekonały się, że jest czarna - nie wpuściły go do środka. Wówczas wilk poszedł do młyna i kazał młynarzowi pobielić sobie łapy na biało. Młynarz początkowo odmówił, gdyż podejrzewał wilka o złe zamiary, ale kiedy wilk zagroził mu pożarciem - spełnił jego prośbę. Ponownie podszedł do domu koźlątek i pokazał białe od mąki łapy przez okno. Koźlątka sądząc, że to naprawdę ich matka otworzyły drzwi. Kiedy w drzwiach ujrzały wilka, w panice rzuciły się do ucieczki. Wilk połapał je, jedno po drugim i pożarł żywcem. Jedynie najmłodsze koźlątko zdołało schronić się w zegarze i nie zostało znalezione. Wilk najedzony opuścił dom, położył się na łące i zasnął. Tymczasem mama koźlątek powróciła do domu. Zaczęła szukać dzieci i nie mogła ich znaleźć. Dopiero po chwili koźlątko ukryte w zegarze zawołało ją i opowiedziało co się stało. Oboje byli zrozpaczeni. Kiedy wyszli na łąkę zobaczyli śpiącego wilka, w którego brzuchu coś się ruszało. Mama koźlątek wzięła szybko nożyce, igłę i nici, i podeszła do wilka. Najpierw rozcięła mu brzuch i po kolei wyciągnęła z niego wszystkie połknięte w całości koźlątka. Potem kazała nazbierać im kamieni, które włożyła do brzucha wilka i zaszyła je w środku. Po przebudzeniu wilk poczuł, że jego żołądek jest ciężki. Postanowił napić się wody ze studni, ale kiedy się nad nią nachylił, ciężar kamieni pociągnął go w dół, tak że wilk wpadł do środka i się utopił. Na ten widok koźlątka i ich matka zaczęły tańczyć radośnie przy studni, ciesząc się, że zły wilk nie żyje.

Adaptacje filmowe

• Wilk i siedem kózek – radziecki film animowany z 1957 roku
• Skarbczyk najpiękniejszych bajek (Wilk i siedem koźlątek - odcinek 13) – japoński serial animowany z 1995 roku
• Baśnie Braci Grimm: Simsala Grimm – niemiecki serial animowany z 1999 roku (odcinek 4, serii 1)

Bibliografia

• Jakub i Wilhelm Grimm: Baśnie nad baśniami, wyd. Zielona Sowa, 2005.