Obłączek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paznokieć z wyraźnie uwidocznionym obłączkiem

Obłączek (łac. lunula) – białawy obszar w kształcie półksiężyca u dołu paznokcia, widoczny na palcach, najczęściej na kciukach. Jest widoczną częścią korzenia paznokcia. Białe zabarwienie wynika ze słabszego przylegania płytki paznokcia do macierzy. Obłączek jest głównym miejscem wzrostu paznokcia[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 358–360, ISBN 978-83-200-3258-1.