Obdulio Varela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obdulio Varela
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Obdulio Jacinto Muiño Varela

Data i miejsce urodzenia

20 września 1917
Montevideo

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1996
Montevideo

Wzrost

183 cm

Pozycja

pomocnik
obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1936–1938 Deportivo Juventud
1938–1943 Montevideo Wanderers
1943–1955 Peñarol
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1939–1954  Urugwaj 45 (9)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata w piłce nożnej
złoto Brazylia 1950
Copa América
złoto Urugwaj 1942
srebro Peru 1939
srebro Chile 1941

Obdulio Jacinto Muiño Varela (ur. 20 września 1917 w Montevideo, zm. 2 sierpnia 1996 tamże), urugwajski piłkarz, pomocnik lub obrońca. Kapitan mistrzów świata z roku 1950.

Ligową karierę zaczynał w 1937 w Wanderers. W 1943 przeszedł do CA Peñarol, z którym sześciokrotnie zostawał mistrzem Urugwaju. W reprezentacji debiutował w 1939, w 1942 wygrał z nią turniej Copa América.

Varela, nazywany El Negro Jefe, przez wiele lat był niekwestionowanym przywódcą drużyny narodowej. Poprowadził swój zespół do sensacyjnego zwycięstwa nad Brazylią w meczu decydującym o tytule mistrzowskim w 1950, kiedy to Urugwaj pokonał na Maracanie – ku rozpaczy (Maracanaço) 200 tys. ludzi na trybunach – gospodarzy turnieju 2:1.

Cztery lata później, mimo zaawansowanego jak na piłkarza wieku, nadal był liderem zespołu. Z powodu kontuzji nie mógł zagrać w meczu półfinałowym z Węgrami, co prawdopodobnie zadecydowało o porażce Urugwaju 2:4 (po dogrywce).