Objaw Jacobsohna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Jacobsohna (objaw Bechterewa-Jacobsohna, ang. Jacobsohn reflex, Bekhterev-Jacobsohn reflex) – objaw neurologiczny polegający na zgięciu palców ręki w stawach międzypaliczkowych dołączającym się do zgięcia kończyny górnej w stawie łokciowym podczas wywoływania odruchu promieniowego[1]. Może występować u osób zdrowych, jak również w uszkodzeniu dróg piramidowych. Znaczenie rozpoznawcze ma jedynie w przypadkach obecności innych objawów zespołu piramidowego i (lub) niesymetryczności objawu. Znany też jako objaw Bechterewa-Jacobsohna, ponieważ opisany został w pierwszej dekadzie XX wieku przez Władimira Biechtierewa[2][3][4] i Louisa Jacobsohna[5]. Analogicznym objawem jest objaw Mendla-Bechterewa obserwowany podczas badania kończyn dolnych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 85. ISBN 83-200-3244-X.
  2. Bechterew W. Über den Carpo-Phalangealreflex. Obozr psikhiat nevrol 7, s. 487 (1902)
  3. Bechterew W. Über den Carpometacarpalreflex. Neurologisches Zentralblatt 22, s. 1965 (1903)
  4. Bechterew W. Über Reflexe distaler Abschnitte der oberen Extremitäten und über ihre diagnostische Bedeutung. Neurologisches Zentralblatt, 1905, 24: 392-395.
  5. Jacobsohn L. Über den Fingerbeugereflex. Deutsche medizinische Wochenschrift 34: 1971–1973 (1908)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]