Oblężenie Shrewsbury

Oblężenie zamku Shrewsbury

wojna o sukcesję w Anglii
Współczesny widok na zamek
Czas	lipiec/sierpień 1138
Miejsce	Shrewsbury
Terytorium	hrabstwo Shropshire, zachodnia Anglia
Wynik	Zwycięstwo króla Stefana
Strony konfliktu
Zwolennicy Matyldy Zwolennicy Stefana z Blois flamandzcy najemnicy
Dowódcy
kasztelan Arnulf z Hesdin† szeryf William FitzAlan Fulko Adeney król Stefan Willem Ten Heyt
Siły
100-150 ludzi nieznane, ale znacznie większe niż obrońców
Straty
bardzo poważne lekkie
Położenie na mapie Anglii miejsce bitwy
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii miejsce bitwy
52°42′28″N 2°45′15″W

Oblężenie Shrewsbury – udane oblężenie zamku i miasta Shrewsbury w Anglii przez wojska króla Stefana z Blois w 1138.

Po śmierci króla Henryka I doszło do wojny domowej o koronę, gdyż część baronów sprzeciwiła się woli zmarłego władcy, aby następcą została kobieta, córka Henryka Matylda, i poparła jej krewnego – Stefana z Blois, który wykorzystał wahania Matyldy i koronował się.

Od 1137 trwała już jednak otwarta wojna pomiędzy stronnictwami. Latem 1138 król Stefan, w ramach pacyfikacji kraju, prowadził kampanię w zachodniej Anglii i w końcu lipca stanął pod Shrewsbury, aby pojmać kilku stronników cesarzowej. Załoga pobliskiego zamku nie zamierzała się poddać mimo znacznej przewagi króla i rozpoczęło się oblężenie.

Prawdopodobnie w tym czasie twierdzę zdążyli już opuścić William FitzAlan wraz z rodziną i Fulko Adeney, gdyż po zdobyciu zamku nie odnaleziono ich tam. Oblężenie wzmogło się wkrótce, gdyż król chciał jak najszybciej opanować Shrewsbury. W tym celu zaczęto wznosić machiny oblężnicze oraz wypełniono rów fosy znacznymi stosami drewna, które na rozkaz Stefana podpalono. Dym znacznie zmniejszył widoczność i ograniczył możliwość skutecznej obrony. Dzięki temu oblegającym udało się wyłamać wrota zamku i opanować fortecę, ponosząc niewielkie straty.

Według kronikarza Jana z Worcester do niewoli dostało się 94 obrońców, w tym Arnulf z Hesdint. Wszyscy oni zostali powieszeni na zamku z woli Stefana, którego przekonał do tego jego doradca, Adam Courcelle. Według innej wersji powieszono jednak jedynie pięciu wyższych rangą żołnierzy. Samo miasto oszczędzono.

Po krótkim pobycie w Shrewsbury, król zebrał oddziały i pomaszerował na Wareham.

Bibliografia

• The Chronicle of John of Worcester, Volume III, seria Oxford medieval texts, Nowy Jork 1998.