Obory (powiat golubsko-dobrzyński)
53°00′13″N 19°12′46″E/53,003611 19,212778
| wieś | |
 Eklektyczna kaplica grobowa Borzewskich na starym cmentarzu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
169[2] |
| Strefa numeracyjna |
54 |
| Kod pocztowy |
87-645[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CGD |
| SIMC |
0872378 |
Położenie na mapie gminy Zbójno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu golubsko-dobrzyńskiego  | |
| 53°00′13″N 19°12′46″E/53,003611 19,212778[1]
| |
Obory – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Zbójno.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa włocławskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 169 mieszkańców[2]. Jest, wespół ze wsią Ruże (169 mieszkańców), dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Zbójno.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Według regestru poborowego ziemi dobrzyńskiej z roku 1564, wieś Obory, parafia Chojno, należała do Alberta Łochockiego[4]. Od 1605 r. istnieje tu klasztor ojców karmelitów ze sprowadzoną z Bydgoszczy łaskami słynącą figurą Matki Bożej Bolesnej (Pietà). Latem 1825 r. w Oborach przebywał Fryderyk Chopin. W czasie powstania styczniowego klasztor stał się miejscem gromadzenia oddziałów partyzanckich, m.in. Artura Sumińskiego z pobliskiego Zbójna. Po upadku powstania Rosjanie urządzili tu miejsce odosobnienia duchowieństwa zakonnego i diecezjalnego, oskarżonego o udział i popieranie insurekcji styczniowej[5].
II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]
Na początku II wojny światowej, w okresie od 30 października 1939 r. do 22 lutego 1940 r. Niemcy więzili tu kilkudziesięciu księży z diecezji płockiej i chełmińskiej, których następnie skierowano do obozów koncentracyjnych na terenie Rzeszy Niemieckiej. Zdecydowana większość z nich tam poniosła męczeńską śmierć[6].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[7] na listę zabytków wpisany jest zespół klasztorny karmelitów, nr rej.: A/705 i A/706 z 12.11.1970:
- kościół, 1627-49
- klasztor, 1741-53.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 90785
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 852 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Obory (6), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 342.
- ↑ M. Krajewski, Z krwi waszej posiew wolności, Ludzie i miejsca powstania styczniowego na ziemi dobrzyńskiej, Dobrzyńskie Towarzystwo Naukowe, Rypin 2013, ISBN 978-83-63043-04-9, passim.
- ↑ Mikrosław Krajewski, Eksterminacja duchowieństwa katolickiego ziemi dobrzyńskiej (b. powiaty rypiński i lipnowski) w latach okupacji hitlerowskiej (1939-1945), "Studia Płockie" t. 8: 1980 (druk 1982), s. 123-152.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 35 [dostęp 2016-05-21].