Obręcz (neuroanatomia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Obręcz (łac. cingulum) – pęczek włókien kojarzeniowych, łączący zakręt obręczy z korą śródwęchową.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Olgierd Narkiewicz, Józef Markowski, Wiesław Łasiński, Michał Reicher: Układ nerwowy ośrodkowy. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1981, s. 397. ISBN 83-200-0368-7.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Obręcz_(neuroanatomia)&oldid=39608695”